Kaart, acties, maar wat gaan we nu doen?
Het zijn heftige weken. Met de publicatie van de kaart van stikstofminister Christianne van der Wal lijkt het alsof de doos van Pandora is opengetrokken. Woede, frustratie en onmacht zoeken hun weg. Diverse acties met of zonder trekker. Ik zie veel terechte zorgen, veel onzekerheid, maar ook veel onnodige negativiteit. Uitroepen als ‘ze willen alle boeren weghebben’ klinken dramatisch, maar zijn gewoon niet waar.
Dat de politiek een chaos heeft veroorzaakt met het stikstofbeleid is wel duidelijk. Ik zie dat er getracht wordt ruimte te creëren voor oplossingen. Die ruimte is er en er zijn kansen om met elkaar verder te komen. Dat gaat niet vanzelf en niet zonder pijn.
De ruimte ligt bij de provincies. Di-verse provincies geven aan dat ze hun eigen koers willen volgen. Daar geeft politiek Den Haag ruimte voor. Wel met een stevige stikstofdoelstelling, maar niet met de dwingende opgaven van de kaart met reductiepercentages.
Provincies moeten nu wel aan de bak. Samen met de boeren plannen maken. In Overijssel zijn in een aantal gebieden al flinke stappen gezet om de opgave in te vullen. Door in kaart te brengen hoe het gebied eruit ziet. Hoeveel boeren zitten er die door willen. Waar zitten bedrijven die binnen nu en vijf tot tien jaar stoppen. Welke van de locaties waar een stopper zit is geschikt voor de toekomst en dus voor verplaatsing van een boer die nu op de verkeerde plek zit. Dat soort zaken kunnen al in beeld gebracht worden.
Daarnaast hebben we de eerste resultaten van Netwerk Praktijkbedrijven en kennis van Proeftuin Natura 2000. Er blijkt via management veel ammoniak te reduceren. 30 tot 50 procent reductie door rantsoenen aan te passen en beter om te gaan met mest. De toppers in de gangbare melkveehouderij melken goed, met een ruweiwitgehalte van 145 gram per kilo droge stof. Volgens mij zit het gemiddelde in Nederland boven de 160. Daar is een wereld te winnen en zijn voor de veevoerindustrie flinke stappen te zetten.
De ministeries moeten deze resultaten erkennen en meenemen in hun beleid. Hierna komen pas technische oplossingen. Er kan veel, mits iedereen het wil en er ook de schouders onder wil zetten.
Maar nu de provincies. Zeggen dat je de kaart verscheurt en je eigen koers gaat varen is één. Nu is het tijd voor stappen. Financiële steun voor de initiatieven die er links en rechts al zijn. Er zitten boeren te wachten op opkoop. Daar is nog geen beleid voor. Processen zijn te traag.
De provincies moeten zich anders organiseren om dit te kunnen managen. We moeten aan de bak met z’n allen om perspectief te ontwikkelen. Anders blijven we actie voeren.
Bron: Nieuwe Oogst
Deel dit topic
Deel ook jouw kennis en inzicht
Hebben de thema's melkveehouderij , natura 2000 , management , ammoniak , politiek , melkveehouder , stikstofbeleid , overijssel , stikstofminister en christianne van der wal geen geheimen voor jou? Dan kunnen we jouw kennis en inzicht goed gebruiken! Of je nu actief bijdraagt door foto's, video's, topics of reacties te plaatsen, of je zorgt er middels de stemknoppen voor dat de beste reactie naar boven borrelt.. Jouw kennis en inzicht m.b.t. de melkveehouderij kunnen deze site nét dat beetje beter maken. Maak ook een (gratis) account aan!
Laatste
Reacties
Er gaan nu pas een beetje resultaten komen van werkelijke metingen, waarom die niet eerst eens afwachten ipv uitgaan van een model dat helemaal niet geschikt voor waar deze nu voor gebruikt wordt, en die uit de lucht gegrepen KDW's eens van tafel. Weer helemaal van voren af aan beginnen, is enige optie
Die weten ze nog niet zeker!