Op 1 januari treedt een stelsel van fosfaatrechten voor melkvee in werking. Er is nog onduidelijkheid over wie aanspraak maakt op de fosfaatrechten bij het einde van de pacht, de verpachter of de pachter. Ook staat niet vast of de partij die de rechten niet toegewezen krijgt, aanspraak kan maken op een vergoeding. De Bond van Landpachters en Eigen Grondgebruikers (BLHB) bereidt momenteel een proefproces voor waarin dit vraagstuk aan de rechter wordt voorgelegd.
Bij de productierechten, zoals het melk- en suikerquotum, bleek in het verleden dat bij gebrek aan afspraken in de pachtovereenkomst de pachter de rechten moest overdragen aan de verpachter bij het einde van de pacht. De pachter had in dat geval recht op een vergoeding van 50% van de waarde. Bij de toeslagrechten, die sinds 2015 zijn vervangen door het stelsel van betalingsrechten, is echter door de rechter bepaald dat de rechten aan de pachter toekomen. De pachter had daarbij geen vergoedingsverplichting aan de verpachter.
Rechtspraak fosfaatrechten
Fosfaatrechten zijn verhandelbaar, wat betekent dat de rechten in geld kunnen worden gewaardeerd. Een reden om aan te sluiten bij de rechtspraak voor de productierechten, is dat het stelsel van fosfaatrechten net als de productierechten een productiebeperkende maatregel betreft. Aan de andere kant kan ook de rechtspraak voor de toeslag- en betalingsrechten van toepassing zijn, omdat de fosfaatrechten net als de toeslag- en betalingsrechten niet gekoppeld zijn aan de grond. Ze worden toegekend aan het melkveebedrijf: de houder van het melkvee.
Pachtwijzigingsovereenkomst
Om de onzekerheid weg te nemen, is het slim om als pachter en verpachter samen afspraken te maken omtrent de fosfaatrechten. Na overeenstemming kunnen de gemaakte afspraken worden vastgelegd in een pachtwijzigingsovereenkomst. Zo komen partijen niet voor verrassingen te staan.
bron: Countus
Deel ook jouw kennis en inzicht
Hebben de thema's werking , melkvee , pacht , grond , countus , toeslagrechten , betalingsrechten , fosfaatrechten en vervangen geen geheimen voor jou? Dan kunnen we jouw kennis en inzicht goed gebruiken! Of je nu actief bijdraagt door foto's, video's, topics of reacties te plaatsen, of je zorgt er middels de stemknoppen voor dat de beste reactie naar boven borrelt.. Jouw kennis en inzicht m.b.t. de melkveehouderij kunnen deze site nét dat beetje beter maken. Maak ook een (gratis) account aan!
Laatste
Reacties
en scheelt dan alweer een klein tonnetje korting
Het zijn dieraantallen op een peildatum.
Dit heeft nu nog niets met grond te maken
Volgens mij heeft dit niets met fosfaat rechten te maken, deze zijn UBN gebonden, en niet grond gebonden.
Het gaat ze maar om 1 ding. €€€€€€..... tjing tjing euro's
En de pachters mogen voor niks werken,
De verpachters hebben er in ieder geval geen recht op.
Maar ja zo zeurt een ieder om de euro's en doet mee aan de wedstrijd wie houd wie voor de gek.
De inzet van LTO is erop gericht geweest het fosfaatrecht te koppelen aan de houder van het dier. Mijn voorgangers wilden geen herhaling van het quoteringstijdperk dat stoppers moesten afrekenen met verpachters. De FPG heeft niet zonder reden hard gelobbyd voor grondgebonden fosfaatrechten, evenals Natuurmonumenten. Ieder partij heeft zo zijn verdienmodel. Uiteindelijk is het toekennen van fosfaatrechten ook gedefinieerd aan de houder van het dier. Dat is trouwens niet altijd de eigenaar van het dier. De houder is diegene op wiens ubn ze geregistreerd staan. Die is nl formeel ook verantwoordelijk voor het dier ( en mest, i en r, diergezondheid etc.) In de praktijk zijn er ook situaties dat bij opfok of uitscharen de eigenaar alle verantwoordelijkheid draagt, maar dat formeel niet is waardoor er ook onvrede is dat de eigenaar niet het recht krijgt toebedeeld op het moment dat zijn dieren op een ander ubn geregistreerd stonden op 2 juli 15. Vergelijkbaar met de pachtdiscussie.
Of het feit dat ggb bedrijven niet gekort gaan worden invloed gaat hebben op het oordeel van de rechter zal blijken.