<b>Melkveehouder Jack Rijlaarsdam uit Stompetoren reageert met een open brief op het redactionele commentaar op pagina 3 <a href=prikpagina.nl/read.php/… target=0>in de Nieuwe Oogst van zaterdag 5 juli</a>. Daarin wordt het verhaal verteld van melkveehouder Jorrit Jorritsma, die uit Denemarken terugkwam naar Nederland, een aantal maanden ook daadwerkelijk molk, maar nu zijn bedrijf met veel winst verkocht heeft:</b>
Hallo meneer Feenstra,
Wiebe Dijkstra vulde al enige tijd de column op de derde pagina van de Nieuwe Oogst. Hij deed dit met verve en met de diplomatie zoals het een LTO-kopstuk betaamt: of het nu om het reilen en zeilen in de bankwereld, het agrarisch belang, de Nederlandse afhankelijkheid van de EU, het feitengebruik van Thieme of een gedragscode voor veehouders ging, Wiebe wees doorgaans met zalvende woorden naar de boze buitenwereld. Een enkele keer wilde er nog wel eens wat wijze raad richting de sector komen, maar deze werd dan wel weer kundig ontdaan van elke prikkeling waar iemand zich aan zou kunnen storen.
De ommekeer kwam ten tijde van de DDB-acties. Opeens werd naar, vanuit LTO-gezichtspunt, misstanden in de sector verwezen en werden deze op meer of minder scherpe wijze veroordeeld. Het commentaar op pagina drie van de Nieuwe Oogst werd langzamerhand een echte column: kritisch, scherp en niet bang een deel van de eigen leden tegen de haren in te strijken.
Vanaf zaterdag 21 juni heeft u blijkbaar het columnistenstokje overgenomen. Gelukkig gaat u verder op de ingeslagen weg, deelt eens een sneer uit, gaat hier en daar op wat tenen staan en verkoopt tussendoor het gedachtegoed van de LTO. Precies zoals een column bedoeld is: reacties oproepend en mensen aan het denken zettend.
Op het melkquotumprikbord leveren uw columns veel reacties op, zowel instemmend als afkeurend. Ook uw column over ondernemer Jorrit Jorritsma, die besluit z'n pas aangekochte bedrijf weer te verkopen in plaats van het zelf te exploiteren, heeft weer het nodige stof doen opwaaien. Wij hebben totaal geen inzicht in de boeken van Jorritsma. U doet voorkomen alsof u dit wel hebt. Een waardevermeerdering van een bedrijf van 56 hectare met bedrijfsgebouwen van anderhalf miljoen euro in een tijdsbestek van anderhalf jaar komt minimaal ongeloofwaardig over.
<b>Eigen verdienste</b>
De meeste reacties op het melkquotumprikbord op deze column hebben een emotionele ondertoon. Het komt haast als een verwijt over dat Jorritsma zich door z'n handelen ondernemer mag noemen, terwijl de gestaag doormelkende veehouder maar een domme tobber is. De zaak nader beschouwend zijn hier wat kanttekeningen bij te zetten: Jorritsma is in tien jaar tijd van keuterboertje uitgegroeid tot mega-ondernemer. Een echt eigen verdienste is dit niet, gezien de snel oplopende conjunctuur in de Deense melkveesector.
Dan het besluit de Deense toko te verkopen: een enkeling zinspeelt op problemen met z'n geldverstrekker, niet onaannnemelijk gezien de groeispurt en magere melkprijzen op dat moment. Verder lijken de genoemde redenen meer van speculatieve aard te zijn dan te getuigen van ondernemerszin. De grondprijs in Denemarken was 40 procent gestegen, die in Nederland juist 30 procent gedaald. Het zou juist bij een echte ondernemer toch moeten gaan om het rendement dat gehaald wordt van het in de grond geïnvesteerde vermogen, niet om de bedragen op zich.
Jorritsma had een visioen dat de quota spoedig niets meer waard zouden zijn, dus verkocht hij zijn quotum. Deze visie rechtlijnig volgend was het logischer geweest het Deense bedrijf, dat klaar was voor een flinke productie in de in zijn ogen nabije quotumloze toekomst, aan te houden, dan een kleinschalig Nederlands bedrijf terug te kopen en dat om te gaan bouwen voor een opschaling van de productie.
Een gesprek met de bank en hierop volgende vrijblijvende bedrijfstaxatie deed Jorritsma de ogen open gaan, verkoop van het Nederlandse bedrijf zou de beste optie zijn. Ook hier speelt het speculatieve karakter een belangrijke rol, terwijl het feit dat de financier deze optie stimuleert de onderbuikgevoelens omtrent de vrijwilligheid van deze stap nog aanwakkert. Kort gezegd lijkt het erop dat Jorritsma een speculant is die de tijd mee heeft gehad en nu wil beweren dat dit allemaal de verdienste is van z'n ondernemerschap.
<b>Kiezelhard</b>
Dan de mening van u zelf: 'Wat meer visie en zakelijkheid, wat minder waan van de dag. Het zou de sector een stuk gezonder maken.' Ik neem aan dat deze mening gelijk op loopt met die binnen de LTO. Toch merkwaardig dat in deze column iemand wordt opgehemeld die buiten de gebaande paden treedt, terwijl LTO dit type ondernemers in andere dossiers juist kiezelhard laat vallen of zelfs tegenwerkt. De structurele verleasers uit het verleden berekenden op welke manier zij hun quotum het beste te gelde konden maken, maar moesten door toedoen van onder andere LTO hun strategie wijzigen.
Meer recent werd de vetmelkers, die een maas in de quotumregelgeving gebruikten, de voet dwars gezet door Schenk zelf die tegen hen pleitte binnen PZ. De verleasende melkveehouders die gebruik maken van de marge-regeling zijn sinds kort toch verplicht btw af te dragen over de lease-inkomsten, erg onlogisch, maar LTO zwijgt.
Ik hoop u hiermee voldoende geprikkeld te hebben tot een wederreactie.
Jack Rijlaarsdam,
Stompetoren
Deel ook jouw kennis en inzicht
Hebben de thema's lto , grondprijs , denemarken , melkveehouders , melkveehouder , boer , bank , prikbord , sjakie , btw , melkers , rendement en europese unie geen geheimen voor jou? Dan kunnen we jouw kennis en inzicht goed gebruiken! Of je nu actief bijdraagt door foto's, video's, topics of reacties te plaatsen, of je zorgt er middels de stemknoppen voor dat de beste reactie naar boven borrelt.. Jouw kennis en inzicht m.b.t. de melkveehouderij kunnen deze site nét dat beetje beter maken. Maak ook een (gratis) account aan!
Laatste
Reacties
Of is veel koeien en een groot bedrijf in Denemarken niet zaligmakend.
Wat ik niet begrijp is waarom Jorrit dit allemaal aan de grote klok hangt ,want danvraagje om dit soort reakties, want de afgunst is groot.Ook verzwakt hij zijn onderhandelingspositie bij z,n volgende aankoop,want de andere partij weet zijn financiele positie en zal dat altijd uitbuiten.
Wat jij hier nu doet is de LTO weer eens linksom of rechtsom de oren te wassen. Ik heb het hier deze week vaker gezegd; LTO-bestuurders mogen vlgs vele prikkers niks zeggen, doen of een mening naar buiten brengen met als gevolg dat ze op het laatst voor soft worden uitgemaakt.
Lijkt me duidelijk genoeg.
Ik zeg: dat is dus ondernemen en waar Sjakie het over heeft is gewoon boeren en koeien melken.
Sorry Sjakie, ik vind vaak dat je gelijk hebt maar deze brief vind ik niet zo'n slimme aktie.
Je bedrijf verkopen in Denemarken,terug naar Nederland(waarom,privé,heimwee),weer een bedrijf kopen,bouwen en dan toch weer verkopen omdat je geen quotum hebt.
Een mooi verhaal maar met veel vraagtekens.
Laten we over een jaar nog eens kijken hoe het dan is.
De kritiek van Sjakie richt zich naar mijn mening vooral op de hoogdravende, lyrische ( voor de massa onrealistische) schrijf( ziens)wijze van Jelle Veenstra waarin hij zijn lof uit over de zakelijkheid van een ondernemer die voor het snelle geld gaat. De manier waarop hij Jorritsma een veer in zijn achterste steekt, zoals hij eerder al deed met de EDF boeren,
[melkquotum.prikpagina.nl]
en deze in de schijnwerper zet is verwerpelijk, want tussen de regels door lees je heel duidelijk de minachting voor boeren die andere ideeën hebben over de manier van ”boer “ zijn en hun keuze voor de manier van bedrijfsvoering. Wel leuk is dat de LTO ook een sneer mee krijgt over haar inconsequente strijd voor bepaalde types ondernemers.
<<Ik neem aan dat deze mening gelijk op loopt met die binnen de LTO. Toch merkwaardig dat in deze column iemand wordt opgehemeld die buiten de gebaande paden treedt, terwijl LTO dit type ondernemers in andere dossiers juist kiezelhard laat vallen of zelfs tegenwerkt. De structurele verleasers uit het verleden berekenden op welke manier zij hun quotum het beste te gelde konden maken, maar moesten door toedoen van onder andere LTO hun strategie wijzigen.>>
Ook maar een geluk dat niet iedereen naar Rome wil
Ja: <a href=landbouw.paginablog.nl/landbouw/jelle-sjakie.pdf/ target=0>Download het complete verhaal</a>
Wat een ieder daar van denkt mag hij of zij helemaal zelf bedenken, maar de rodelijn van Jelle was het laten zien dat er behalve de grote snelweg meer wegen naar Rome leiden. Maar het is duidelijk dat als iedereen over die kleine bergwegen naar Rome wil deze ook snel verstopt zullen raken.
Echt ondernemen is op tijd je verlies nemen en/of je winst pakken maar als elke boer zo denkt dan wordt boeren echt jojo ondernemen en zal de nachtrust bij velen zeer onrustig zijn.
Sjakie had in eerste instantie de brief alleen maar gestuurd om Jelle te stimuleren om een reactie over dit onderwerpop het prikbord te laten plaatsen. Jelle heeft ervoor gekozen om deze ook in de Nieuwe Oogst als ingezonden brief te plaatsen waardoor de brief van Sjakie meer "open" is geworden.
Wat is een open brief?:
Een open brief is een brief die bedoeld is voor een groot publiek. Deze brieven worden meestal aan een persoon gericht maar worden vaak in de media geopenbaard. Soms worden kritische brieven gericht aan politieke leiders openbaar gemaakt aan het grote publiek en kan men spreken van een open brief
[nl.wikipedia.org]
Een open brief kan dus ook een felicitatie of gelukwens zijn..........
<b>Een kleine toevoeging:</b>
LTO overweegt proefproces over btw-tarief bij verleasen van melk
LTO Nederland denkt er over om een proefproces te starten om de 19% btw die betaald moet worden over het verleasen van melkquotum van de baan te krijgen. Het hoge btw-tarief over transacties geldt sinds 15 juni 2006. LTO vindt dat het om een dienst van de ene aan de andere melkveehouder gaat en daarom zou er geen btw voor afgedragen hoeven te worden. Mocht dat niet zo zijn dan moet er een overgangsregeling komen die geldt voor de contracten die na juni 2006 gesloten zijn.
Bij een proefproces zal een melkveehouder btw-aangifte doen zonder btw over de verleasde melk af te dragen. Waneer de belastinginspecteur de aangifte aanpast kan de melkveehouder daartegen in beroep gaan. Wanneer dit beroep wordt afgewezen kan er een proefproces worden gestart, afhankelijk van de argumenten die bij de afwijzing worden gehanteerd. Samen met de vereniging van agrarische accountants VLB zal LTO zo'n procedure volgen en bepalen welke stappen vervolgens gezet kunnen worden door de betreffende melkveehouder.
bron: Nieuwe Oogst, 12/07/08
De genoemde waardevermeerdering in de column van Feenstra is correct. Dat we in tien jaar zijn gegroeid van keuterboer tot megaondernemer is, in tegenstelling tot wat anderen beweren, toch wel eigen verdienste. De keuzes om quotum of land te kopen, hebben we namelijk telkens zelf gemaakt.
We kwamen van een kleine pachtboerderij in Friesland met ruim 200.000 kilogram melk en hebben mede daardoor qua kosten altijd op het scherpst van de snede geboerd.Met die gedachte boerden we ook in Denemarken. De winst groeide met de bedrijfsomvang en juist dat is de kunst.
Dat mensen denken dat de verkoop van het bedrijf in Denemarken te maken heeft met problemen met de bank, is onjuist. Er waren in het geheel geen problemen. We hadden in Denemarken de hele financiering voor een nieuwe stal alweer rond. Bij onze bank zaten we bij de top 5 van best draaiende bedrijven.
Waarom dan toch verkocht? Doordat het bedrijf financieel en met een productie van 1.1 miljoen kilo melk per man ver boven het gemiddelde zat, gaf dit een grote plus op de waarde. Ook in Denemarken werd de bank pas later ingelicht over onze koersverandering. Doel van de koersverandering: het eigen vermogen weer als vliegwiel laten draaien op een andere locatie. Speculatie was en is niet aan de orde Het is keuzes maken op de feiten van dat ogenblik.
<b>Vermogen verdubbeld</b>
De enige onjuistheid in het verhaal van Feenstra is dat we niet met de bank maar met de taxateur aan tafel zaten. We hadden een makelaar gebeld om 15 hectare land aan te kopen. Bij dit gesprek viel het kwartje de andere kant op, na opmerkingen over de totaal overspannen markt. Ook hier maakten we de keus om direct het bedrijf te taxeren om inzicht te krijgen in de waarde op een overspannen markt. De keuze was niet moeilijk: opnieuw werd ons eigen vermogen bij verkoop verdubbeld. De bank werd pas vlak voor de ondertekening ingelicht.
We zijn in 1993 begonnen op een pachtboerderij zonder eigen vermogen en konden daardoor bij de bank geen geld krijgen. Geprikkeld door dat feit zijn we met een klein eigen vermogen naar Denemarken vertrokken. Vanwege de bedrijfsopbouw en de prijsontwikkelingen steeg de waarde van ons bedrijf enorm. Met het eigen vermogen uit verkoop dat hierdoor ontstond, konden we het bedrijf in Wapse vrijwel geheel uit eigen middelen betalen. Dat betekent dat we met weinig vreemd vermogen en met 125 koeien net zoveel hadden kunnen verdienen dan in Denemarken met 350 koeien. De verhouding eigen vermogen - vreemdvermogen is wat dat betreft van grote betekenis. Dat is rekenen en niet domweg maar doorgroeien.
Nu hebben we op eigen kracht een eigen vermogen opgebouwd waar je u tegen zegt. Door zo te boeren en te ondernemen zitten we nu na 15 jaar in een zeer bevoorrechte positie. We hoeven niet naar de bank en zouden elk bedrijf met ons vermogen kunnen kopen.
Het is voor ons ook een jongensdroom die uit komt, maar wel door keuzes te maken op het moment en niet met speculatie. Ik hoop dat deze uitleg inzicht geeft in ons doen en laten. Ons hele verhaal kan worden bevestigd met cijfers van de AVM in Sneek.
Jorrit Jorritsma,
Wapse
<img alt="jorritsma.jpg" src="[landbouw.paginablog.nl]; width="536" height="369" />
Dank voor uw gefundeerde reactie. Op pagina 3 van de Nieuwe Oogst staat al sinds de start van de krant het hoofdredactionele commentaar. Er wordt vanuit de redactie een mening gegeven op actuele gebeurtenissen in de land- en tuinbouw.
De redactie heeft de vrijheid om vanuit haar eigen visie een mening te geven. Het commentaar belichaamt niet de mening van LTO Noord, maar van de redactie. Uw conclusie dat het commentaar haaks staat op eerdere stellingnames van LTO Noord kan daarom kloppen. Overigens wordt de conclusie van de column, dat melkveehouders zich niet moeten laten leiden door de waan van de dag, maar hun keuzes moeten maken op basis van goed en weloverwogen rekenwerk, wel gedeeld door LTO Noord.
Veel veehouders op de melkquotumsite (het prikbord van de startpagina melkquotum) zetten hun vraagtekens gezet bij de waarheidsgetrouwheidvan het verhaal van Jorritsma. Elders op deze pagina bevestigt hij dat het verhaal helemaal klopt, op één detail na. Hij zat niet met de bank, maar met de makelaar om tafel op het moment dat hij besloot om het bedrijf te gaan taxeren. Pas toen hij alle besluiten al had genomen, kwam de bank om de hoe kijken. Een detailverschil dat niet onbelangrijk is, omdat nogal wat veehouders op basis van het om tafel zitten met een bankman veronderstelden dat de verkoop uit nood geboren was.
Met het registreren van Jorritsma zijn verhaal heb ik, naast de hoofdconclusie, willen aangeven hoe overspannen de markt voor agrarisch onroerend goed zich in het afgelopen jaar heeft ontwikkeld. Met, in het geval van Jorritsma, prijsstijgingen van meer dan 20.000 euro per hectare.
Vanaf deze week is Wiebe Dijkstra weer terug op pagina 3. Uitgerust en scherp gaat hij de laatste anderhalve maand van zijn loopbaan in. Ik geef het columnistenstokje dan ook met genoegen aan hem terug.
Jelle Feenstra
<a href=landbouw.paginablog.nl/landbouw/jelle-sjakie.pdf/ target=0>Download hetcomplete verhaal</a>