Vedeel en heers.

Verdeel en heers.

Op de website van de ?Frédéric Bastiat Stichting?, een liberale denktank staat een artikel van Ralf Rayco waarin het ontstaan van hetKlassieke Liberalisme in de 17e eeuw beschreven word. Daarinhadden de rijke Hollandse kooplieden van?De Verenigde Provinciën? een belangrijke voorbeeld functie. ?De Hollandse kooplieden en ambachtslieden hadden geen tijd om zich bezig te houden met jacht op ketters of het onderdrukken van nieuwe ideeën. Geld verdienen was hun enige passie. De belastingen waren laag en iedereen werkte?( nou ja iedereen, als je de heersende elite niet meetelt). Geen woord over de lucratieve slavenhandel en de goedkope arbeidskrachten op de Nederlandse plantages. ? Na de Romeinen hadden zich in Europa steden ontwikkeld, met wetten door een elite van handelslieden. Tegen de Middeleeuwen(???) hadden zich in Europa, culturen ontwikkeld, die vriendelijk waren voor het eigendomsrecht?. Nu moet u eens goed opletten wat hier eigenlijk staat. Met evenzoveel woorden word er gezegd, ?Er werd inbreuk gemaakt op een oorspronkelijk gebruik vangemeenschappelijk bezit, en werd ingegaan tegen een gebruik dat niet vriendelijk was voor het eigendomsrecht?. Mettertijd hadden handige ondernemers door dat je met (ruil)handel sneller rijk werd dan met elke andere (legale) activiteit. Lange tijd werden ondernemers en koopliedengeen strobreed in de weggelegd. Sociale ongelijkheid komt in het Liberale woordenboek niet voor. Men wist eenvoudig niet anders meer dan dat er een heersende klasse en een werkende klasse is. Totdat Marx ende opkomende socialisten de ontspoorde verhoudingen trachtten te herstellen was het niet duidelijk dat er ook zoiets als economische overheersing en onrecht bestaat.

?Er is niets dat meer haat kweekt dan onrecht?, sprak Sicco Mansholt, toende kapitale boerderij van zijn vader verkocht moest worden. Hij was immers graag boer geworden. ( De graan republiek, Frank Westerman).
Dat heeft hem en anderen, er niet van weerhouden een ontwikkeling te stimuleren, dat uiteindelijk miljoenen boeren, binnen en buiten Europa, tot hetzelfde lot veroordeelde. Momenteel heerst er een nieuwekoude saneringsronde onder de kleine veehouders in denieuwe EU-landen. Onder het mom van voedselveiligheid mogen zijhunkoeien niet meer met de hand melken, geld voor een melkmachine is er niet.
Machteloos moeten zij toezien hoe hun prille lokale markten worden weggevaagd door machtige supermarktketens, overspoeld door goedkope, gesubsidieerde producten uit het westen.
Een uitgebreide reportage in een vakblad, over de kansen voor westerse ondernemers in de nieuwe EU-landen deed me denken aan een foto van een Nazi-propaganda poster, 65 jaar geleden. Daarop stond een boerengezin afgebeeld, dat methun hele hebben en houden, langs een gebroken grenspaal oostwaarts trok. ?Lebensraum?,?Onverhoede kansen voor de boerenstand?, stond er in grote letters boven. Afgezien van het geweld, maar wat is eigenlijk het verschil met een oorlogsbezetting en een economische bezetting? Wat is het verschil voor een volk dat niet de tijd wordt gegund om dezelfde ontwikkelingdoor te maken als wij en in geen enkel opzicht klaar is voor een door subsidies en privileges gemanipuleerde markt?
Wat geeft die kleptocraten in Den Haag, Brussel en Straatsburg het recht om de grote jongens met voorschriften en subsidies te beschermen tegen de kleintjes? Het is een kwestie van beschaving dat de kansarme dezelfde behandelingkrijgt als de kansrijke. ( De puinhopen van acht jaar paars, Pim Fortuin).
Maar ach waar maak ik me eigenlijk druk om? Armoede komt immers overal voor. ? 1,4 miljoen Nederlanders onder de armoede grens?, meldde het CBS onlangs. Maar er is nog hoop, wij allen worden immers steeds rijker. ?Nederland dankzij liberalisering 2 tot 4 keer zorijk in 2040?, meldde twee weken later hetzelfde bureau. Het gezamenlijk B.N.P. van alle landen bedroeg in 2003,51.410 miljard dollar. (Gedeeltelijk exclusief debruto/netto verdienste van de georganiseerde misdaad, ook nog eens goed voor een slordige 10.000 miljard dollar).
Het is interessant om te weten hoe en waar al dat officiële geld dan hoofdzakelijk verdiend wordt. 1. Op eenzame hoogte staan de verdiensten inde kapitaalstromen, valuta en handel in gebakken lucht, op de beurs,kortom het casinokapitalisme.
2.Daarna komen de verdiensten in de goederenhandel,
3. Dande dienstensector, zoals transport, telecom etc. dieongeveer 20% uitmaken.
4. Daarna de verdiensten in de productieve sector.
De producent staat in feite (zoals vanouds)helemaal onder aan de economische ladder, en agrariërs door hun slechte organisatie, ongetwijfeldnog een paar treden lager. Van al die potentiële rijkdom wil vooral de handel een groter deel. Is het voor agrariërs te verterennog langer de sluitpost van de begroting te zijn? Is het zo vreemd dat Latijns en Zuid-Amerikaanse boeren zich verenigen in organisaties zoals Solidaridad, om de uitbuitingdoor de tussenhandelte beëindigen? Dat Europese melkveehouders zichverenigen in de Europese Milk Board? Het is tekenend dat kritiek op dit soort ontwikkelingen vooral uit de liberale hoek komt, die als geen ander de tactiek van verdeel en heers kennen, want voor een liberaal telt alleen de competitie. Nederland is en blijft een land van kooplieden en om wat te verdienen zal en moet de producenten prijs onderuit. De mogelijke komst van de supermarktkraker `Wall Mart` naar Nederland, belooft niet veel goeds. Daarom doen boeren er goed aan zich te verenigen in één organisatie die helemaal los staat van de handel en verwerkende industrie. Ook als de huidige structuren van de coöperaties daarmee verdwijnen. De hoogste tijd dat er een eind komt aan die dubbele petten cultuur die de landbouw al zo lang heeft geteisterd.