Column: Realistisch kiezen

De wereld staat voor cruciale keuzes, vergelijkbaar met de verkiezingstijd. De groeiende wereldbevolking en toenemende welvaart vragen om meer dierlijke eiwitten. Intensivering van de landbouw is het logische antwoord voor efficiëntie en voedselzekerheid. Populistische termen als veekrimp schaden deze realiteit en moeten worden geboycot. Een realistisch perspectief op de toekomst van landbouw en voedselproductie. Dat schrijft Jeroen van Maanen in deze column.

Door Jeroen van Maanen:

Vorige week werd mijn dochter 16. Gelukkig is ze nog ‘into’ de paarden in plaats van de jongens, maar ik word elke dag belaagd met Marktplaats-advertenties vol mooie foto’s, praatjes en prijzen. Het lijkt net op de verkiezingstijd in Nederland. Of breder, de keuzes die de wereld moet maken. Helaas gebeurt dat zelden, maar laten we het nog eens met realisme bekijken.

Wat zijn de feiten die de keuzes moeten dicteren? Wereldwijd groeit de wereldbevolking, een paar miljard mensen stijgen binnen afzienbare tijd een welvaartsklasse, dus de vraag naar vooral dierlijke eiwitten zal exponentieel toenemen. De onttrekking van de hoeveelheid landbouwgrond gaat door en daarbovenop komt nog het afvallen van productiegronden waar de klimatologische omstandigheden verslechteren.

De enige vraag blijft: willen we in de wereld zoveel mogelijk monden gevoed houden? Vanuit menselijk perspectief zijn er volgens mij geen fatsoenlijke argumenten te verzinnen om dit niet te willen. En nee, ook het redden van het klimaat of de planeet niet, want mochten wij mensen al zorgen voor de ‘ondergang’, dan zit dat hem niet in de aantallen aardbewoners.

Bij een verkleinend oppervlak en een stijgende vraag is het enige logische antwoord intensivering van productie. Daarbovenop ook het produceren op plekken waar dit het beste gaat. Immers, geeft daar produceren de laagste input van grondstoffen, de hoogste efficiëntie en productie en de laagste CO2-footprint.

Nederland is wereldkampioen landbouw

De vraag of we naar meer plantaardig dieet moeten, is wereldwijd allang beantwoord aangezien arme mensen die wat te besteden krijgen allang weten datmeer dierlijke eiwitten op hun bord gewenst is. In luxe westerse landen speelt die schijndiscussie wel, maar als we dierlijke productie willen afbouwen en meer plantaardig willen eten, stijgt het kunstmestgebruik explosief.

Nodig voor hogere plantaardige productie bij een lagere dierlijke mestproductie. Zo lopen we qua energiegebruik de doodlopende weg in. Om nog maar te zwijgen over verslechterende milieu-impact door energieslurpende en meer uitspoelingsgevoelige kunstmest.

Intensieve landbouw is het enige antwoord op de toekomst. Allang is bewezen dat je beter 1 hectare intensieve landbouw kan hebben en 1 hectare intensieve natuur in plaats van 2 hectare natuurinclusieve landbouw, waarbij de productie van de landbouw en de natuurdoelstellingen niet behaald worden.

Nederland is wereldkampioen landbouw. Nooit is het niveau van de klas verbeterd door het beste jongetje van de klas eruit te sturen. Termen als opkoop, afbouw en veekrimp zijn onrealistisch en zelfs misdadig, want ze schaden het aantal gevoede monden en zorgen voor een verslechterend milieu en klimaat wereldwijd. Partijen die heulen met deze termen en populistische frames als megastallen, grondgebondenheid en intensieve landbouw als scheldwoord inzetten, zijn losgekomen van de realiteit en moeten bij de verkiezingen geboycot worden.

De mens, de wereld, de natuur en het klimaat zullen u dankbaar zijn. Vertel dit heel uw familie en vriendenkring, dan ga ik mijn dochter tot een realistische keuze proberen te bewegen.

Tekst: Jeroen van Maanen