Tropische temperatuur juli geen verklaring voor verdenking bluetongue

Tropische temperatuur juli geen verklaring voor verdenking bluetongue
DOOR GINEKE MONS ACHTERGROND
Nu er sprake is van een verden­king van bluetongue bij schapen in Zuid?Limburg, rijst direct de vraag: hoe zou die ziekte daar kunnen zijn gekomen? Het virus wordt verspreid door tropische mugjes, de Culicoïdes imicola.
Tot nu toe kwam Bluetongue in Europa vooral voor in landen rond de Middellandse Zee. Maar de hele maand juli was het in Ne­derland ook tropisch warm. Heb­ben de hoge temperaturen de mug wellicht naar het Noorden gelokt?
Schapenspecialist Piet Vellema van de diergezondheidsdienst GD lijkt dat scenario niet logisch.
?De afgelopen jaren heeft de imi­cola zich heel geleidelijk ver­spreid?, geeft hij aan. ?De ver­spreiding van Zuid- naar Noord­ Italië ging met een snelheid van ongeveer honderd kilometer per jaar. Zo?n sprong van vijftienhon­derd kilometer ineens pas niet in dat beeld.? Het ?meeliften? van muggen via bijvoorbeeld terugkerende va­kantiegangers ligt volgens Velle­ma ook niet voor de hand. ?Dan zouden we in het verleden toch vaker met dat soort gevallen te maken hebben gehad?, zegt de schapenspecialist.
Tekenend is volgens Vellema ook dat de mug sinds 2003, 2004 niet noemenswaardig in noorde­lijke richting is opgeschoven.
Het bluetongue-virus komt voor in een brede band van lan­den tussen ongeveer 40 graden noorderbreedte en 35 graden zui­derbreedte.
In Europa liggen Ita­lië, Spanje, Portugal en Grieken­land in de gevarenzone. Vorig jaar kampte Spanje nog met een uitbraak, met name in de provin­cie Andalusië. In 2004 had ook Portugal ermee te maken.
De angst bestaat dat de ?kli­maatzone? van de imicola naar het Noorden opschuift. Ook is het mogelijk dat andere Culicoïdes­soorten, die wel goed gedijen in koelere streken, via het aanprik­ken van besmette dieren ook zelf het virus kunnen gaan versprei­den.
Er zijn concrete aanwijzin­gen dat ook andere Culicoïdes­soorten het virus kunnen over­brengen, stelde Vellema al eind 2004. Alleen in Nederland zijn er volgens hem al honderd Culicoï­des- soorten.
Bluetongue is een zogenoemd Orbivirus. Schapen, runderen, geiten, dromedarissen en wilde herkauwers zijn de belangrijkste ?gastheren? van het virus, maar alleen schapen worden er echt ziek van. Het virus tast bij scha­pen de ?binnenbekleding? van bloedvaten aan. Dat leidt tot bloe­dingen. De schapen krijgen hoge koorts en ontstekingen aan de mond en tong ? die wordt blauw, vandaar de naam. Ook kreupel­heid als gevolg van klauwontste­kingen, spontane abortussen en longontsteking kunnen het ge­volg zijn. Getroffen dieren gaan acuut dood, of knappen weer op, maar dat kan lang duren. Een Limburgse krant meldt dat de ziekte al aan tientallen schapen het leven heeft gekost.
De schapenziekte is voor het eerst beschreven in Zuid-Afrika aan het einde van de achttiende eeuw, na import van Merino­schapen uit Europa. In 1943 werd bluetongue gerapporteerd in Cy­prus, gevolgd door uitbraken in Israel, de Verenigde Staten, Spanje, Portugal, Pakistan en In­dia. Met name de uitbraken in Cyprus in ?43 (tot 70 procent van de schapen dood) en in Spanje (133.000 dode dieren) en Portugal (46.000) in ?56 waren dermate de­sastreus dat de OIE besloot om bluetongue toe te voegen aan de internationale A-lijst van dier­ziektes.
In Zuid-Europa worden dieren wel ingeënt tegen bluetongue. In Nederland is er geen vaccin be­schikbaar. Het ministerie van landbouw vindt het nog te vroeg om nu al te praten over een even­tuele ontheffing van het gebruik van dat vaccin in Nederland. Het ministerie wacht eerst af tot de verdenking van bluetongue al of niet bevestigd wordt.
Zuid-Europa ligt in de gevarenzone In Nederland is geen vaccin beschikbaar


Powered by TECNAVIACopyright (c)2006 Agrarisch Dagblad, publicatie 18/08/2006