Waarschuwing!

Langs deze weg willen we veehouders waarschuwen voor de gevaren van vitamine E/selenium medicatie bij drachtige runderen.
Hier op ’t bedrijf ging het iig goed mis.
Nadat jongvee met Vitesel behandeld was, raakten deze in meer en mindere mate in shock.

Nadat ik het jongvee volgens voorschrift had behandeld, wilde even later toen ik het
voerhek opende de vaars welke vanaf heden binnen moest blijven vreemd
genoeg niet met de kop terug uit het voerhek.
Ze bleef star staan, reageerde niet op mij. Ze had een wat opgezette buik en
de ogen lagen ietwat terug. Dat zag er eng uit. Ik drukte haar kop terug uit
het voerhek. Ze bleef stokstijf staan en rilde iets. Toen viel ze om, haar
ademhaling versnelde en waren korte slagen. Er kwam schuim met bloed uit
haar neus, en haar kop gooide ze in haar nek. Haar buik was nu erg opgelopen
en ze begon te trappen met haar poten. Ik dacht toen dat het haar laatste
doodskrampen waren. Dit geheel speelde zich in een halve minuut af. Daarna
werd ze langzaam wat rustiger, haar ademhaling werd ook rustiger en ik
merkte op dat haar speentjes blauw waren. Toen ik haar door te roepen
probeerde te laten staan, merkte ik dat haar vulva zeer donkerrood/blauw en
zeer gezwollen was. Staan wilde ze echter nog niet, maar inmiddels lag ze
niet meer met de benen opzij, maar gewoon met haar benen onder haar lichaam.
Toen merkte ik dat er een andere pink was welke ook van plan was om, in deze
zeer ongebruikelijk, te gaan liggen op de roosters. Ze keek ook met
teruggetrokken ogen suf uit. Met de schrik om mijn hart bekeek ik kritisch
de gehele koppel. Ik merkte nu dat er meerderen suf waren. Omdat de
melkkoeien dadelijk hier in de stal moesten om gemolken te worden, en gezien
de toestand van de koppel, leek het mij het verstandigst om ze allemaal weer
direct de wei in te doen. Die eerste vaars welke bijna dood was gegaan bleef
op de roosters liggen, en de rest heb ik door hun sufheid met veel moeite
weer in de wei gekregen. Onderweg er naar toe waren er meerdere welke steeds
maar weer spontaan gingen liggen. Het viel me op dat de vulva's van al deze
dieren rood, bij enkele wat blauwig en bij allen erg opgezet waren.

Nog verschrikt liep ik weer naar huis, maakte mij zorgen over de gevolgen,
met name dat de kans mij groot leek dat deze dieren nu hun vrucht zouden
afzetten. Thuis belde ik direct de dierenarts. Deze vertelde mij dat
ik niets verkeerd had gedaan en mijn gedetailleerde omschrijving aangaf dat
het jongvee in shock was geraakt, en dat in deze voreen een probaat zou zijn
om de shock te behandelen, ware het niet dat dit niet toegepast mag worden
bij drachtige dieren. Dat bracht ons tot de conclusie dat we, mede gezien de
inmiddels afnemende symptomen, eigenlijk niets meer konden doen dan
afwachten.

Binnen een week 3 optische verwerpers.
Na twee weken de koppel gescand: Nóg 5 verwerpers, 8 verwerpers dus totaal!
Viel me gezien de symptomen eigenlijk drommels mee, maar toch…

Inmiddels collega’s gesproken, en tot mijn verbazing was er nòg iemand waarbij een jaartje terug wat jongvee in shock ging na een vitamine E / selenium behandeling. Daarbij had zich één van de pinken aan het voerhek opgehangen: dood.
Destijds was het de verwachting geweest dat het een besmet/verkeerde batch zou kunnen betreffen. Daarop was het flesje voor onderzoek terug gestuurd naar de fabrikant… Nooit meer wat van gehoord.
Er was toen helaas geen melding (zit bij ons wel reeds in de pijplijn) aan het Bureau Diergeneesmiddelen gedaan.
De enigste constante is dat op beide bedrijven al het vee tegen BVD werd geënt. Na geïnformeerd te hebben bij het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG), bleek dat deze problemen met Etasol en Vitesel hen bekend waren. Ook bestond er de verdenking dat de combinatie van tegen BVD geënte runderen en Etosol / Vitesel de bijwerking versterkte. Dat kon helaas echter nog niet hard gemaakt worden.
Na de reeds gemelde bijwerkingen onderhandelde het CBG met de fabrikant van het middel over aanpassing van de bijsluiter. In dit geval was de uitkomst daarvan dat de fabrikant vrijwillig heeft besloten de diergroep runderen in Nederland en België te verkleinen door er ‘kalveren’ van te maken. De fabrikant zette er niet op dat de toepassing op drachtig vee niet toegestaan is, omdat indien op termijn niet aannemelijk gemaakt zou kunnen worden dat de gemelde bijwerkingen alsnog niet door het middel, maar door andere factoren opgetreden zouden zijn, de fabrikant opnieuw een duur onderzoek moet laten doen om te bewijzen dat dit middel veilig is voor drachtige runderen.
De fabrikant, maar ook het CBG weet echter dat het middel middels de cascade-regeling gewoon op drachtig rundvee toegepast mag en zal worden. Kort samengevat bied deze regeling veeartsen de mogelijkheid om middelen voor een andere indicatie of andere diersoort of geregistreerd in een andere lidstaat of zelfs een humaan product voor te schrijven indien er geen geregistreerde alternatieve middelen voorhanden zijn.

Het CBG meende dat de dierenartsen in deze echter middels een schrijven op de hoogte waren gebracht van de gevaren van de vitamine E en selenium medicatie. Onze eigen dierenarts, maar ook een andere in deze geconsulteerde praktijk waren zover niet op de hoogte. Hoe dan ook, het is natuurlijk niet een zorgvuldige handelswijze om over bekende gevaren op deze wijze te communiceren. M.i. behoren dergelijke gevaren in de bijsluiter te staan, gelijk dat bijvoorbeeld bij sommige medicijnen voor honden, met het oog op de cascade-regeling, expliciet in de bijsluiter staat vermeld dat deze niet geschikt is voor gebruik bij katten.

Wij zijn niet voornemens om de fabrikant aan te klagen: juridisch zullen ze vast wel correct gehandeld hebben.

Het bevreemd ons echter dat we nimmer zelf over deze gevaren en problemen hadden gehoord, en willen jullie bij deze waarschuwen.


1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 12/10/2011 19:13 door Harry K.