​Emoties van een Kalverhoudster

Er zit geen knop op ons, waarmee we ons gevoel kunnen uitschakelen. Hoe graag we het soms ook willen. Emotie is leidend bij veel beslissingen die we dagelijks maken, maar dat hebben we niet altijd door. Waar de één zijn emotie duidelijk kan uitspreken, maakt de ander er juist een stukje theater van. Zonder emotie zou ons werk een stuk minder prettig zijn. Onlangs hadden we een kalf dat niet in de benen kwam. Het dier viel mij op tijdens de voerbeurt. Waar de andere kalveren als een speer opstonden bij het eerste geluid van melk in de bakken, bleef hij liggen. Met een middel tegen pijn en een middel voor spieropbouw, probeerden we hem te helpen. Na een paar dagen zagen we dat hij zelf probeerde op te staan. Helaas, het lukte niet... Een nieuw dagelijks ritueel volgde: vóór elke voerbeurt werd het kalf op z’n poten gezet en tijdens het controlerondje herhaalden we dit. Het lukte hem steeds langer zelfstandig te blijven staan. En zo ging het vier weken door. Het kalf groeide intussen flink. Maar toch hebben we besloten na vier weken het kalf te euthanaseren. Waarom? Zonder pijnstilling merkte we dat hij het moeilijk had, ook voor ons werd het steeds moeilijker om hem in de benen te krijgen. Een kalf van zeven weken oud wil nog, maar een kalf van elf weken is bijna niet meer te tillen. Het zijn meerdere emoties die naar boven komen. De eerste is het gevoel van mededogen. Je kan én wilt het kalf niet laten liggen, want hij is afhankelijk van ons en van onze zorgen. Wanneer je hem langzaam ziet lopen - en steeds een beetje langer en beter - bekruipt je een gevoel van trots: dit hebben we bereikt door vol te houden en niet op te geven. De derde emotie is teleurstelling als de nuchterheid in jezelf aangeeft dat het eigenlijk zo niet meer kan. Emotie is belangrijk, ook in ons vak. Maar als we om ons heen kijken, dan zien we dat we door emoties steeds verder uit elkaar komen te staan. En dan heb ik het over boeren en de maatschappij. Door emotie wordt het steeds lastiger om dieren te houden voor de voedselconsumptie. Dat het anders kan, en dat we blijven verbeteren, dat is een ding dat zeker is. Veertig jaar geleden hadden we kistkalveren, legbatterijen en aanbindstallen voor koeien. We stonden minder stil bij het gevoel van de dieren. Nu hebben dieren veel meer bewegingsruimte en in de toekomst zullen de houderijsystemen nog meer op dierenwelzijn geënt zijn. Maar laten we alstublieft bij al onze emoties die we voelen, niet onze nuchterheid vergeten: we maken voedsel, onze eerste levensbehoefte. Een nieuwe generatie gaat dit vast op een andere manier doen dan onze generatie, maar het wordt wel lastiger om aan alle emoties in onze maatschappij tegemoet te komen en ook nog geld te verdienen. Want emoties leiden tot grote investeringen in bijvoorbeeld dierenwelzijn en emissiereductie. Dit vraagt om een goede maatschappelijke visie - ook van onze belangenbehartigers – en dat mis ik een beetje. Want alleen met een goede visie en een politiek die dat omarmt, houden wij een goede toekomst.

Evelien Smit
Kalverhoudster in Nieuweroord

Nieuwe reacties

‘Oproep aan collega-boeren: stop met beregenen’

Boer die beregent benadeelt boer die niet beregent Opinie H. van Ditshuizen veehouder in Barchem (Gld.) Stikstof is niet de boosdoener voor de natuur. Stikstof hebben we allemaal nodig: mens, plant en dier. Ga maar kijken onder gronden die al jaren lang door Het Geldersch Landschap worden beheerd. Daar gaan vele bomen dood. Niet door stikstof maar door lage grondwaterstanden. De lage grondwaterstanden worden veroorzaakt door het oppompen van grondwater voor het beregenen van gewassen, waarbij meer dan de helft van het water verdampt. Het is van de zotte. Dat boeren van Vitens een vergoeding krijgen voor grondwateronttrekking en dan met regeninstallaties nog meer gaan onttrekken. Tien regeninstallaties die een etmaal (24 uur) draaien, onttrekken net zoveel als 240 gezinnen in een jaar aan water. En daarmee benadelen zij de boeren (collega’s) die niet beregenen. Nadelen van beregenen Ik ben al meer dan 55 jaar boer met 45 hectare grond. Heb nog nooit beregend. Zorg in de goede jaren voor wat buffervoorraad en koop in de droge jaren wat voer bij. Dat is door de jaren heen goedkoper dan de kosten van beregenen. Beregenen heeft nadelen, zoals lagere grondwaterstanden, waardoor bomen en planten geen water meer kunnen krijgen en capillaire opstijging niet meer kan plaatsvinden. Het is dus noodzakelijk zo snel mogelijk te stoppen met beregenen. Goed voor boeren die beregenen (geen kosten) en goed voor boeren die niet beregenen. Het is bovendien goed voor natuur, landbouw en het imago van de boeren. Bron: https://www.boerderij.nl/oproep-aan-collega-boeren-stop-met-beregenen

Nieuwe reacties

Johan Vollenbroek versus ProRail om de das....

Geachte heer Vollenbroek, Middels deze open brief wil ik u op het volgende wijzen. Zoals u ongetwijfeld gelezen heeft, is ProRail de laatste dagen veel in het nieuws. Het gaat daarbij om de das, een beschermde diersoort, die zich graag vertoeft in de gecreëerde natuur langs de spoordijken. Op een tweetal trajecten is daarom een versnelde procedure nodig in het kader van artikel 2.7/2.8 van de Wet natuurbescherming. ProRail heeft op het traject Eindhoven Den Bosch het treinverkeer stilgelegd en zet vervangend vervoer in voor de reizigers. In de media verneem ik dat het dagelijks om 50.000 reizigers gaat. U bent specialist op het gebied van de natuur en zet u in om middels procedures de natuur te beschermen. ProRail zet op dit moment dagelijks 1000 extra bussen in. Dit is mogelijk in strijd met artikel 2.7 lid 2 van de wet natuurbescherming. Daarnaast probeert ProRail met een ADC toets omschreven in artikel 2.8 lid 4 van de natuurbeschermingswet het leefgebied van de das te verstoren. Ik wil u er op wijzen dat in deze laatste paragraaf ProRail in strijd handelt met artikel 2.8 lid 4a. Daarin wordt beschreven dat ProRail geen alternatief heeft. Maar die heeft ze wel en toont dit ook aan omdat zij middels bussen de reiziger vervoert op benoemd traject, overigens ook zonder een Wnb vergunning. Gaat u als natuurbeschermer iets doen aan deze wantoestanden? U bent namelijk met uw coöperatie ontvankelijk. Of procedeert u alleen op aanwijzing van enkele tweede kamer leden tegen de veehouderij. Of heeft u mogelijk zwijggeld ontvangen in deze zaak? Ik ben benieuwd wat uw keuze wordt. Mvg John Spithoven

Nieuwe reacties

Mkl87

Topics
0
Reacties
0
Volgers

Over mij

Leeftijd: 36jr
Laatst online: 32min geleden

Melkveehouder in Noord-Brabant. Ca. 100 melkkoeien met jongvee en we bewerken ca. 50 ha land

Bedrijven

Ervaring

Ik heb ervaring met de volgende machines:

Merk / type Waardering