Wie heeft er ervaring met de scope 12-keuring voor zijn zonnepanelen?

Vanaf 1-1-2023 is dit bij veel verzekeringen verplicht bij installaties boven de 50 panelen. Heb gister iemand gesproken die heeft er ruim 700 op zijn dak en daar is de installatie afgekeurd en alle stroomdraden (zwart en rood) moeten nu in gescheiden kabelgoten worden worden aangelegd. Wat zijn jullie ervaringen met de SCIOS Scope 12-keuring? [quote]Een zonnestroominstallatie, ook wel PV-installatie genoemd, brengt risico’s met zich mee. Helaas komt het geregeld voor dat zonnepanelen brand veroorzaken. Daarom vragen steeds meer verzekeraars bij de aanwezigheid van meerdere zonnepanelen om een SCIOS Scope 12-keuring van de PV-installatie. Wat is een SCIOS Scope 12-keuring? De SCIOS Scope 12-keuring is een elektrische inspectie van uw hele PV-installatie, van de zonnepanelen tot aan het koppelpunt met de netbeheerder: de PV-panelen, strengen, connectoren, omvormers, optimizers en bijbehorende meterkast(en). De inspecteur kijkt dan naar brandrisico’s en de elektrische veiligheid. Bron: https://www.goudse.nl/ondernemer/risicomanagement/preventiezaak/scios-scope-12-keuring-zonnepanelen#:~:text=Wat%20is%20een%20SCIOS%20Scope,en%20bijbehorende%20meterkast(en). [/quote]

Rekentool piekbelasters stuurt op gewenst resultaat

Door Geesje Rotgers Onderzoeksjournalist in de agrarische sector Deze week kwam de speciale Aerius-calculator beschikbaar, die piekbelasters aanwijst. Heb hem meteen bekeken. In dit stuk een aantal bevindingen. De overheid heeft de Aerius-calculator zodanig ingericht, dat die stuurt op gewenste uitkomsten. In de afgelopen jaren kwamen wetenschappers al met een reeks verschillende uitgangspunten, om piekbelasters aan te wijzen (grootste emissie, grootste depositie-vracht, hoogste depositie-piek, maximaal doelbereik). Uit een vergelijking bleek dat de gekozen uitgangspunten in hogere mate de uitkomsten bepaalden. Het ministerie had dus veel ruimte om eerst de gewenste uitkomsten te bepalen, en daar vervolgens de uitgangspunten bij te kiezen die zouden leiden tot die uitkomsten. De ministeriële keuzes en hun consequenties op een rij. Nadeel voor bedrijven met weinig of geen grond Het ministerie heeft ervoor gekozen alleen de stikstof die vrijkomt uit stallen mee te tellen. En niet de stikstof die vrijkomt uit de bemesting van de akkers. De 'normale' versie van Aerius rekent bij grondgebonden bedrijven ongeveer evenveel stikstof uit de stal als vanuit de bemeste percelen. Door stikstof uit bemesting in deze speciale calculator niet mee te tellen, hebben grondgebonden bedrijven een voordeel. En bedrijven met weinig of geen grond een nadeel. Aanvankelijk werd een andere definitie voor piekbelaster gehanteerd. Het ging steeds om bedrijven op korte afstand van natuurgebieden, op pakweg maximaal één tot twee kilometer. Deze keer koos het ministerie voor een veel ruimere afstandsgrens, van maar liefst 25 kilometer. Vrijwel alle veehouderijen in Nederland hebben wel een stikstofgevoelig natuurgebied binnen deze afstand. Deze ruime afstand zorgt ervoor dat grote bedrijven, op grotere afstand van natuurgebieden, tóch kunnen worden aangemerkt als piekbelaster. Kleine bedrijven niet veilig voor calculator Het meest in het oog springt de keuze voor een 'depositievracht' van minimaal 2.500 mol/jaar op overbelaste stikstofgevoelige natuur. Dit is omgerekend 35 kilo stikstof per jaar. Een uitstoot van 35 kilo wordt gerealiseerd door een kudde van 50 schapen, een groep met 7 paarden, een stal met drie of vier koeien. Ook kleine bedrijven zijn dus niet bij voorbaat veilig voor de piekbelaster-calculator. Welke bedrijven lopen de meeste kans om als piekbelaster te worden aangewezen? Dat zijn de bedrijven met de meeste hectares stikstofgevoelige natuur binnen de straal van 25 kilometer. Met andere woorden: boeren die een groot natuurgebied in de regio hebben (dit zijn veel hectares). Het meest in het oog springt de Veluwe. Neem een bedrijf dat een minimale depositie van 0,3 mol/ha veroorzaakt op een gebied van 10.000 hectare. Door de vele hectares natuur komt dit bedrijf in de calculator uit op 3.000 mol/ha, en is dus 'piekbelaster'. Geen beveiliging van ingevoerde data Wat je in het rekenmodel stopt, bepaalt de uitkomst. Zo ook bij deze piekbelaster-calculator. Er zijn duidelijk politieke keuzes verwerkt in deze rekentool. Het ministerie richtte deze calculator zodanig in, dat bepaalde groepen boeren eerder als piekbelaster worden aangewezen: boeren bij grote natuurgebieden en boeren met weinig of geen grond. Met sturen op 'de staat van instandhouding van de natuur' heeft dit weinig te maken. Met selectief saneren van de veehouderij des te meer. Tot slot de beveiliging van de Aerius-calculaties. Ik zag bezorgde berichten van veehouders, die bang zijn dat derden kunnen meekijken met hun rekenwerk. Zij hebben een terecht punt. Ik heb me er al vaker over verbaasd hoe gemakkelijk je Aerius-uitdraaien van anderen kunt openen, en tot in detail de ingevoerde gegevens kunt bekijken. Er zit geen beveiliging op.

KLW: Stikstofbodemoverschot: Een getal met een enorme discrepantie

STAF heeft het getal Stikstofbodemoverschot uit de KLW al eens onder de loep genomen. Dit gemodelleerde verzamelgetal wordt veel gebruikt als stok om de sector mee te slaan. De KLW, bedacht door clm en door de duurzame zuivel keten NZO/Zuivelnl gebruikt om veehouders in data hokjes te rubriceren. https://stichtingagrifacts.nl/modellen-vergeten-stikstof-die-als-onschadelijk-n2-verdwijnt/ Maar wat zegt het getal en kan het wel wat het getal beweert, een Stikstofbodemoverschot Ik ben aan het rekenen geweest. Agrimatie houdt van een groep van 1500 veehouders al sinds 2006 de klw bij. In de screenshots het Stikstofbodemoverschot van diverse grondsoorten over de jaren heen. Ook in de screenshots de stikstofgebruiksnormen en werkingscoefficienten.(wc) Neem bijv zandgrond met derogatie norm 230. Voor grasland (beweiden) is de N gebruiksnorm 250. Dierlijke mest: 230 * 45% (wc) = 103 Hier zouden dus theoretisch 127 kg N verlies zijn in de vorm van emissie en naar grond en oppervlaktewater. N gebruiksnorm is 250, dus de 103 kg N uit dierlijke mest kan aangevuld worden met 147 kg N uit kunstmest. Maar de afvoer via gewas zorgt voor een te kort. 10 ton ds geeft een afvoer van 250 kg N bij 16 % ruw eiwit. Maar dit is wel allemaal er weinig. Met maïs wordt het nog spannender. 18 ton ds van 7 % ruw eiwit geeft ook een afvoer van 200 maar de N gebruiksnorm is maar 112. Met löss is het hetzelfde beeld. Op kleigrond ligt het ruw eiwit gehalte in gras hoger en door minder droogte gevoeligheid ook hogere opbrengst ( in tegenstelling tot snijmaïs op klei) maar ook de N gebruiksnorm ligt hoger , nl op 345 kg N en de afvoer via grasgewas ook op 345 kg N ( 12 ton ds * 18 % ruw eiwit/6.25) Conclusie is dat het maximale verlies van stikstof het niet benutte deel in de drijfmest is, maar daarvan vervluchtigt een deel , een deel in de bodem opgeslagen in organische stof en een deel zal uit en afspoelen. Maar berekende Stikstofbodemoverschotten van ver boven de 150 is theoretisch niet mogelijk. Maar alles wat de KLW aan cijfers produceert wordt wel voor waarheid aangenomen.....zelfs door de overheid 🤔

Vevo


Topics
0
Reacties
0
Volgers

Over mij

Leeftijd: onbekend
Laatst online: 1mnd geleden

Bedrijven

Ervaring

Ik heb ervaring met de volgende machines:

Merk / type Waardering