Open brief Kringloopwijzer

Open brief Henk van der Pol

FrieslandCampina
t.a.v. de voorzitter en alle leden van het bestuur
Postbus 2049
3800 CA Amersfoort

Tollebeek, 27 november 2015

Onderwerp: kringloopwijzer
Lidnummer: 150324

Geachte voorzitter en geachte leden van het bestuur

Alvorens u overgaat tot het verplicht stellen van de kringloopwijzer ook voor de extensieve bedrijven wil ik u vriendelijk doch zeer dringend verzoeken om eerst contact op te nemen met professor Oenema met de vraag waarom hij met alle geweld meent appels en peren op te moeten tellen. In mijn correspondentie met professor Oenema (als bijlage toegevoegd) is het duidelijk genoeg uitgelegd. In feite heb je in je schoolcarrière maar twee keer op moeten letten om het te snappen. In eerste instantie op de basisschool, want daar leer je al dat men niet alles zo maar op mag tellen. In al die jaren dat er sprake is van een “mestprobleem” is nooit iemand op het idee gekomen om eerst te controleren of men onderdelen uit verschillende leefwerelden zo maar op kan tellen. Nooit en te nimmer had men er zonder meer vanuit mogen gaan dat men dit wel op kan tellen.

De tweede keer dat men op moest letten was op de middelbare school met scheikunde. Daar is namelijk uitgelegd hoe je een correcte balans moet maken van stoffen die uit elkaar gemaakt worden (kringloop). Stel stof A heeft 4 eenheden fosfaat per kilo en stof B heeft 3 eenheden fosfaat per kilo, dan zul je bij omzetting uit 12 kilo A altijd 16 kilo B maken (anders houdt men fosfaat over). Omgekeerd zul je uit 12 kilo B nooit meer dan 9 kilo A kunnen halen, want dan is het fosfaat op. Dit betekent dat je deze twee stoffen in een kringloop altijd in deze verhouding moet vergelijken. Vervang A nu eens door voer en B door mest (weliswaar in een per product verschillende verhouding), dan zie je meteen dat de extensieve bedrijven tekort komen en intensieve bedrijven overhouden.

Om dit geblunder nog zichtbaarder te maken moet je de vergelijking maken met een bascule. Er zijn twee manieren om een bascule in evenwicht te krijgen. De juiste manier is om het te wegen product bij te vullen of er wat uit te halen om zo de balans in evenwicht te krijgen teneinde het juiste gewicht te bepalen. De andere manier is om bij een te lichte zak gewichten bij het product te zetten en bij een te zware zak extra gewichten op het gewichtenschaaltje te zetten. Ook nu bereiken we een evenwicht, maar snapt (bijna) iedereen dat we met onzin bezig zijn. Toch werkt de kringloopwijzer (evenals minas en BEX) bij elke omzetting op deze manier. Er zit overigens wel een glijdende schaal in. Extensieve bedrijven hebben de “lichte zakken” en intensieve bedrijven de “zware zakken” en op het moment van overgang begint de kringloopwijzer interessant te worden. In dit geval staat een “zak” voor de toegelaten aanvoer van mest per ha. Omdat de landbouw een open systeem is, kan deze onzin zo lang blijven bestaan. Extensieve bedrijven vullen hun tekort aan uit de bodemvoorraad en de echt intensieve bedrijven kunnen hun overtollige (zwarte) mest buiten het systeem om afzetten (MINAS-saldo, BEX-voordeel, kringloopwijzervoordeel).

Ook het fosfortekort bij veel melkkoeien wordt veroorzaakt door deze foutieve manier van het maken van een balans. Denk eens aan det dierenleed, om niet te zeggen: een pure vorm van dierenkwelling door het fosfortekort, omdat professor Oenema tegen beter weten in appels en peren meent op te moeten blijven tellen om zijn eigen carrière te redden.

Voor een ongebreidelde uitbreiding van de melkproductie hoeft u ook niet bang te zijn, zie daarvoor de bijlage “Heeft de melkveehouderij nog wel toekomst in Nederland” (als bijlage toegevoegd). Deze bijlage is vorig jaar naar het Rijksvastgoedbedrijf (voorheen het RVOB) gestuurd als enige instantie, die het daarin geschetste scenario had kunnen afremmen. Wat te veel eigendomsbedrijven gedaan hebben is met één woord samen te vatten, namelijk: potverteren, het gebruiken van vermogen als inkomen. Iedereen die enige kennis heeft van de economie weet dat (bijna) elk bedrijf dat daar te lang mee doorgaat reddeloos verloren gaat, omdat het daardoor een veliesgevend bedrijf is geworden met een veel te hoge schuldenlast (zie bijvoorbeeld ook FC Twente; als het al gered wordt blijft er een zieltogende club over). Dit is ook het lot van veel melkveebedrijven. Daarnaast zullen ook veel reguliere pachters noodgedwongen moeten stoppen, omdat zij inmiddels een pacht moeten betalen alsof potverteren bij eigendomsbedrijven een bedrijfsopbrengst is en op dit gegeven de pachtberekening is gebaseerd.

De schade die veel bedrijven (zullen gaan) lijden is gigantisch. Denk hierbij niet alleen aan volkomen onzinnige kosten van kuilmonsters/metingen, maar ook aan (de inmiddels ingezette) daling van bodemvruchtbaarheid en de daaruit voortvloeiende problemen met vee (dierenkwelling).
De aansprakelijkheid voor deze schade zal te zijner tijd volkomen terecht bij u worden neergelegd, omdat u meent de kringloopwijzer verplicht te moeten stellen.

Mocht er nog iets onduidelijk zijn dan verneem ik dat graag.

In afwachting van uw reactie teken ik met vriendelijke groet,

H.A.M. van der Pol
Westermeerweg 3
8309 PX Tollebeek

Bijlagen: 1) Correspondentie met Prof. Dr. Ir. Oenema
2) Heeft de melkveehouderij nog wel toekomst in Nederland