Bzv column

Voor de gene die deze (erg grappige) columns nog niet kennen:

facebook.com/rickeversbzv/

Het thema van vandaag was overduidelijk water. Wim ging met zijn dames een meertje in, Jos spoot zijn meiden nat met de hogedrukspuit, Aletta zocht zelfs de zee op en bij Gary Barlow kwam het water vooral uit de lucht. Alleen bij Johan kon ik geen water ontdekken. Ingrid en Ingrid gingen namelijk kalfjes vangen en trekker rijden. Johan, romanticus pur sang, vond echter dat drie teveel was en gooide er halverwege een Ingrid uit. Daarna liet-ie de dames zien dat hij driekwart van heel Denemarken bezit. Logisch dat je dan geen tijd hebt om je bestek netjes in de la te leggen.

Bij Wim zag ik tot mijn grote schrik dat Wim zelf de grootste borsten had. Ik vond het bovendien erg veel wit vlees zo op de zondagavond, maar goed, als ze maar genoten hebben. Na het badderen, plukten ze hun eigen groente bij elkaar in Wims moestuin, die qua oppervlakte te vergelijken is met drie keer de Veluwe. De jakoezievrouw wilde graag van die grote sappige vleesdingen, maar Wim besloot (godzijdank) zijn broek aan te houden. Omdat de Kilimanjaro-man zijn personeel een avondje vrij had gegeven, moesten de dames zelf koken. Erg veel haast om aan tafel te komen had de reus niet, maar de waxinelichtjes maakten veel goed.

Bij Aletta gebeurde er twee bijzondere dingen: ze ontspande en ze ontdooide. Na het slachten van een haan ('op de meest humane wijze') gingen ze zowaar samen een dagje uit. De twee homo's smeerden uiteraard elkaar in en Aletta vond het best. Patrick niet. Hij voelde zich het derde wiel aan de wagen. Lijkt me trouwens geen punt. Het derde wiel draait altijd lekker mee. Het vijfde wiel is veel erger. Eenmaal terug op de boerderij deed de hopman een alles-of-niets-poging: gitaar spelen bij het kampvuur. Daar wordt iedere vrouw wild van. En geloof het of niet, hij had zowaar een gevoelige snaar geraakt. Aletta zei dat ze 'wel iets voelde'. Ze zei het uiteraard weer met de uitstraling van een dooie haan, maar vooruit. Het begin is er.

Dan meneertje van-een-mooi-bord-kun-je-niet-eten. Dat is er eentje om in de gaten te houden hoor. Die weet al vanaf het begin dat hij voor blond gaat. Maar toch nog even een Miss Wet Overall Contest houden met zijn hogedrukspuit en vervolgens ook nog bij het meisje met de bril zijn Franse ego strelen door te vragen of ze iets voor hem voelt. Gewoon eerlijk zijn Jos, gewoon zeggen dat je bij nader inzien toch liever van een mooi bord eet. Dat neemt niemand je kwalijk.

En Gary. Arme Gary Barlow. Daar zat ie, als een zoutzak achter het stuur van zijn grote Amerikaanse bak terwijl hij een blauwtje liep bij de notenmanager. Judith is er klaar mee. Heeft inmiddels gezien wat wij al vele uitzendingen gezien hebben: met een zak amandelen kun je nog een beter gesprek hebben dan met Gary, een pinda heeft meer inhoud en een pistachenootje straalt meer seks uit. In zijn laatste poging er nog iets van te maken, vroeg Gary of ze wat leuks wilden doen. Hij hoopte dat Judith zou voorstellen om in bikini zijn auto af te soppen, maar het werd een tochtje naar een wegrestaurant waar ze zwijgend chocomelk dronken. Het weer was in Canada beter dan de sfeer. En met onophoudelijke plensregen zegt dat genoeg. Hij had wel een jaloersmakende grote werkbank trouwens. Maar wat heb je er aan als je gereedschap in de broek blijft. Arme Gary.

Tot volgende week!
-----
Meer lezen van deze schrijver? Volg ook de zaterdagcolumn op www.rickevers.nl