Rene van Bakel en toekomsvisie
Bron: Vilt.be</a>
Samen met zijn twee broers heeft Ren?an Bakel (42) de voorbije jaren goed geboerd. Op amper een goeie twintig kilometer voorbij de grens met Nederland runnen ze een melkveebedrijf met vier imposante stallen, waar 1.300 zwartbonte holsteinkoeien op jaarbasis dertien ?eertien miljoen liter melk produceren. Met een areaal van duizend hectare is er voor de hoogproductieve dieren geen gebrek aan voeder. In ruil moeten ze wel presteren, want de melkcarrousel draait 24 uur per dag. Grenzen aan de groei zijn hier niet in zicht. “Binnen twee jaar zullen we nog eens twee extra stallen bijgebouwd hebben waardoor we in totaal drieduizend dieren gaan huisvesten”, zegt Van Bakel.
Het bedrijf van de drie broers ligt in de Peel, een gebied in het zuidoosten van Nederland dat amper vijftig jaar geleden gewonnen werd op bos en hei. De arme grond kreeg pas agrarisch potentieel nadat enkele veehouders er neerstreken. E?van de eersten was vader Van Bakel, die een bedrijfje opstartte met welgeteld dertien koeien. De zonen stonden te trappelen om de boerderij over te nemen, maar er kon destijds slechts ? gezinsinkomen uit gepuurd worden. Dus gingen ze buitenshuis werken om het geld vervolgens in het melkveebedrijf te investeren. De Van Bakels kochten en verkochten melkquota van boeren die niet langer meekonden in de tredmolen. Ze begonnen in landbouwvastgoed te handelen, richtten een eigen kaasfabriek op en fabriceren intussen ook speciale machines op maat van grootschalige melkveebedrijven overal ter wereld. In de VS stampten de broers een boerderij met ruim 20.000 koeien uit de grond. Daar commercialiseren ze een melkplas van ? miljard liter.
1 juli 2007. Ren?an Bakel breekt binnen in de Belgische zuivelsector. Met zijn firma Vrebamel was hij in Nederland al vijf jaar eerder gestart met melkhandel op de spotmarkt. Die zorgt ervoor dat periodieke aanvoertekorten van melkverwerkers aangezuiverd worden zodat de productie ten allen tijde op volle capaciteit kan blijven draaien. “Een jaar geleden zakte de reguliere melkprijs tot 22 ?3 eurocent, wat geen enkele boer nog toelaat om rendabel te produceren. Gezien de hoge vlucht van de prijzen op de spotmarkt was het te verwachten dat ook Belgische melkveehouders bij mij kwamen aankloppen”, zegt Van Bakel, die als selfmade man enkel een diploma van het middelbaar onderwijs op zak heeft. De Nederlander groeide in mum van tijd uit tot een symbool van verzet tegen te lage melkprijzen. Dat de prijsnoteringen op de spotmarkt intussen gedaald zijn onder het niveau van de prijzen die de klassieke zuivelbedrijven aanbieden, laat Van Bakel niet aan zijn hart komen.
Meer dan twintig jaar geleden zijn jullie gestart met de handel in melkquota. Hoe ging dat precies in zijn werk?
Ren?an Bakel: Die handel liep uitstekend, want de eerste partijen melkquotum kostten ons bij wijze van spreken niks. De minister bood uitbollende melkveehouders 0,60 gulden om te stoppen, maar op het terrein werd twee gulden betaald voor een liter melkquotum. We hebben van dat prijsverschil kunnen profiteren omdat we ons in Nederland als eersten op die markt gelanceerd hebben. Vandaag hebben we dertig ?eertig concurrenten, en dus zijn de marges miniem geworden.
Jullie hebben veel geld verdiend aan de handel in melkquota, maar als boer ben je ze liever kwijt dan rijk?
Een quotumsysteem kan wel werken, maar dan moet je het wereldwijd organiseren. Als je echter alleen de Europese boeren aan banden legt, rijden de Amerikanen, Argentijnen, Nieuw-Zeelanders en Australi? hun zuivelproducten met veel plezier binnen op onze markten. Sinds de invoering van de melkquota in 1984 heeft de Europese Unie een kwart van zijn productie teruggeschroefd, terwijl het door de interventiesteun toch nog twintig jaar geduurd heeft vooraleer de boterbergen wegsmolten. In twintig jaar tijd is ons aandeel in de wereldproductie geslonken van 49 tot 23 procent. Komt daarbij dat de Europese zuivelmarkt al ontwricht was op het ogenblik dat de quota ingevoerd werden. Voorafgaandelijk heeft Europa immers jarenlang prijsondersteuning gegeven. Aangezien de melkprijs daardoor op peil bleef, werd de natuurlijke afvloei van zwakke boeren bevroren. Dat klinkt misschien wel bruut, maar zo hoort de markt nu eenmaal te werken. Onze ervaringen in de VS hebben al lang duidelijk gemaakt dat melkveehouders massaal stoppen wanneer de markt verzadigd raakt. Daardoor krijgen gezonde bedrijven verse zuurstof, en die is nodig om opvolgers een rendabel toekomstperspectief te bieden. Op een bepaald ogenblik zaten we in Nederland opgescheept met quotumprijzen van twee euro. In combinatie met torenhoge grondprijzen is dit systeem niet langer financierbaar voor jongeren. Als Europa in 2015 de quota niet afschaft, draait alles in de soep.
Is er in uw concept nog plaats voor kleinschalige familiebedrijven?
De enige waarheid is dat de productiekost uiteindelijk bepaalt welke boeren bij de blijvers behoren. En op een grootschalig bedrijf haal je die nu eenmaal makkelijker naar beneden dan op een boerderij met zestig koeien. Zo stel ik vast dat ons bedrijf op het vlak van specialisatie heel anders functioneert dan de gangbare bedrijven in Belgi?n Nederland, waar de veehouder samen met zijn gezin de koeien melkt, voedert, insemineert, verzorgt en dan ook nog eens wat gras gaat maaien. Wij werken met twaalf arbeidskrachten: de ene voedert enkel de koeien, terwijl een andere werknemer zich louter moet bezighouden met inseminaties. De specialisatie is zover doorgedreven dat we met de helft van de arbeid toekomen in vergelijking met een gezinsbedrijf. Bij ons bedraagt de arbeidskost 3,6 eurocent per liter, en dat is een groot verschil in vergelijking met de meeste collega’s.
Dus produceren we in de Lage Landen straks alleen nog melk op megabedrijven?
In de VS is het aantal melkveebedrijven in twaalf jaar tijd gedaald van 160.000 naar 60.000 stuks. Zeventig procent van de melk wordt er geproduceerd op nauwelijks drie ?ier procent van die bedrijven. We hebben op dit ogenblik nog wel melkquota, maar ik ben ervan overtuigd dat die evolutie bij ons ook te wachten staat. Dat is nog een kwestie van tien tot vijftien jaar. Als je duizend bedrijven met de omvang van het mijne inplant in Nederland, zit je aan de helft van de totale melkproductie. Vergeet ook niet dat zelfs zonder vrije markt het aantal melkveebedrijven in Nederland de voorbije twintig jaar meer dan gehalveerd is.
In Belgi?ijn een aantal organisaties er nog altijd van overtuigd dat ook na 2015 in Europa een quotumsysteem moet blijven bestaan. Wat is er mis met hun argumenten?
Niks. De beleidsmakers zouden in theorie kunnen blijven opteren voor een productiebeperking, op voorwaarde dat ze vervolgens de nodige centen op tafel leggen om de melkveehouders een deftig inkomen te garanderen. Ik zie dat echter niet gebeuren omdat dergelijke gedachte haaks staat op de liberalisering van het landbouwbeleid en de internationale handelsafspraken. En wie een cocktail wil brouwen met quota ?vrijhandel, organiseert armoede.
In het verleden heeft u zich erg kritisch uitgelaten over de zuivelfabrieken. Waarom?
(stilte) In onze familie is iedereen co?atief opgevoed. Ik stel vast dat sommige co?aties heel veel geld ge?esteerd hebben in het buitenland. Op de lange termijn zal dat wel renderen, maar volgens mij is intussen de melkprijs in eigen land af en toe te laag geweest. Een jaar geleden zat in Belgi?n Nederland geen eurocent verschil in de melkprijs tussen de fabrieken onderling. De melk was schijnbaar heel doorzichtig. (lacht) Veel veehouders zijn in opstand gekomen, en kijk naar het resultaat: momenteel zit tussen de uitbetalingen van Friesland Foods en Campina een prijsverschil van vijf eurocent. Voor boeren met een melkquotum van een half miljoen liter is dat een gigantische kloof.
Boeren verwachten dat zuivelbedrijven pijlsnel inspelen op marktschommelingen, maar die zijn gebonden aan langetermijncontracten met hun klanten. Heeft u daar dan geen begrip voor?
Ik heb geen probleem met langetermijncontracten. Als zuivelfabrieken die dan ook afsluiten met hun grondstoffenleveranciers, is er niks aan de hand (sec). Een tweede bemerking is dat de melkprijzen in Belgi?lots met tien eurocent stegen van zodra er nogal wat melk wegvloeide naar de spotmarkt. Waren die langetermijncontracten in juli plots allemaal afgelopen?
De Van Bakels hebben een neus voor gaten in de landbouwmarkten?
Vijf jaar geleden heb ik Vrebamel opgestart omdat mijn melkophaler er op een dag simpelweg de brui aan gaf. Op dat ogenblik was het aanbod wel groter dan de vraag op de zuivelmarkt, maar zelfs dan zijn er hier en daar tekorten. We proberen gewoon de best mogelijke oplossing voor ons eigen bedrijf uit te dokteren, en dan krijg je van collega’s automatisch de vraag of je ook voor hen iets kan betekenen. Toen een aantal Belgische melkveehouders in mei vorig jaar de prijzen op de spotmarkt zagen evolueren, zijn ze naar me toe gekomen. De opstart was best moeilijk omdat geen enkele transporteur het aandurfde om voor mij te rijden. Daardoor heb ik iemand een gegarandeerd inkomen moeten aanbieden ongeacht de evolutie van de zuivelmarkt. Het resultaat is dat op dit ogenblik een kleine honderd Vlaamse boeren hun melk leveren aan Vrebamel, en dat aantal stijgt iedere dag. Vooral in de Noorderkempen hebben we een stevige voet aan de grond. Op jaarbasis zijn onze Vlaamse leveranciers goed voor een productie van ongeveer zestig miljoen kilogram melk. Dat is ongeveer veertig procent van het totale volume dat ik verhandel op de spotmarkt.
Vindt u altijd voldoende afzetmarkten voor die melk? De grote zuivelfabrieken staan allicht niet te springen?
Toch niet in het openbaar (sec). Het voorbije anderhalf jaar heb ik mijn melk geleverd op vijftig verschillende locaties. Elke week opnieuw wordt bepaald aan wie verkocht wordt. Mijn klanten bevinden zich hoofdzakelijk in Nederland, Belgi?n Duitsland, maar ik voer ook melk uit naar Portugal. Als de prijs op de vrije markt hier 27 eurocent bedraagt en ginds veertig eurocent als gevolg van schaarste, dan moeten we gewoon nog even uitrekenen hoeveel het transport kost.
Campina heeft vorig jaar een kort geding aangespannen omdat een dozijn Vlaamse melkveehouders hun geluk wilden beproeven op de spotmarkt. Springt u flexibeler om met uw leveranciers?
Ik kan geen enkele melkveehouder garanderen dat hij binnen een jaar een melkprijs van 35 eurocent uitbetaald krijgt. Zo ligt de prijs op de spotmarkt momenteel lager dan de prijs die de zuivelbedrijven uitbetalen, al kan dit gauw weer omslaan omdat iedereen voor de zomermaanden toch weer krapte voorspelt. Over een langere periode van vijf jaar heb ik hoe dan ook ruim een eurocent meer uitbetaald dan het gemiddelde van de zuivelindustrie. En als boeren toch ontevreden zouden zijn, kunnen ze morgen opstappen. Als ik het niet goed doe, is het logisch dat mijn leveranciers elders meer geld willen beuren. Een gebrek aan transparantie kunnen ze me in elk geval nooit verwijten: bij Vrebamel krijgen melkveehouders op de 23ste van de maand een voorschot voor de eerste veertien dagen van de komende maand en op de 14de krijgen ze de afrekening van de voorbije maand. Elke dag kunnen de boeren me bellen over de stand van zaken op de spotmarkt. Iedereen mag zelfs mijn boekhouding komen uitvlooien.
Heeft u veel concurrenten op de spotmarkt?
In Belgi?Nederland, Duitsland, Denemarken en Hongarije bedraagt het totale aanbod op de vrije markt ongeveer een miljard liter. Allemaal melk van boeren die zich dus aan de spotmarkt wagen. In Vlaanderen hebben een aantal melkveehouders zich verenigd in Lolac om gezamenlijk melk te verkopen op de Franse markt en in Nederland zijn er een viertal groepen van veehouders die een leveranciersvereniging opgestart hebben. Ze bieden de garantie dat ze altijd een iets hogere prijs uitbetalen aan de zuivelfabrieken, maar ik verkies resoluut de vrije markt. Als de melkprijs wegzakt naar een niveau van pakweg 25 eurocent, dan is zelfs een iets hogere prijs niet leefbaar. Het interesseert me niet hoeveel leveranciers Vrebamel telt, zolang ik maar tot de beter betalende afnemers behoor. En ik moet toegeven dat ik me vorige zomer als luis in de pels heel goed in mijn vel gevoeld heb. Al wil ik er ook wel wat commissiegeld aan verdienen, h?(lacht)
Om nieuwe toekomstplannen te financieren?
Ik zal de komende jaren melk blijven verkopen op de spotmarkt, maar ga wel een vangnet bouwen tegen slechte marktprijzen. Ons kaasfabriekje in Horst wordt vlug groter. Daar maken we feta en mozzarella, producten met een hoge toegevoegde waarde. In loonwerk laten we ook melkpoeder fabriceren. Die activiteit gaan we zodanig uitbreiden dat we via de huur van een poedertoren in de toekomst zelf kunnen produceren indien het nodig is.
Misschien moet u wel een grote zuivelco?atie opstarten?
Lijkt het er dan nog niet op? Maar goed, in de Verenigde Staten zijn met een aantal partners gesprekken aan de gang om nog flinke stappen vooruit te zetten in de zuivelverwerking, en ik vermoed dat dit initiatief wel zal uitdruppelen naar Europa. En dan ga ik binnenkort ook nog biogas uit mest halen aan extreem lage kosten. In die toepassing zit veel meer toekomst dan tot hiertoe gedacht werd. Wat het proced?etreft, is het natuurlijk nog iets te vroeg om mijn kaarten op tafel te leggen, maar ik kan de biogasproductie in elk geval rendabel maken zonder overheidssteun.
Slotvraag: de melkveehouderij in Vlaanderen is behoorlijk versnipperd. Hoe zie je de toekomst van deze sector bij ons?
Als de overheid niet bijspringt, heeft Belgi?en serieus probleem. In een vrije markt liggen kostprijs en opbrengst heel dicht bij elkaar. Stel dat er slechts ? eurocent verschil mag zijn, dan genereer je met een quotum van 250.000 liter een inkomen van 2.500 euro. Ik weet niet wie daarvan kan leven. En aan een winstmarge van tien cent kan de hele wereld melk produceren, dus dat gaat ook niet. Conclusie: als de Belgische politici willen dat er 12.000 melkveehouders overblijven, dan zullen ze per liter melk een paar eurocent steun moeten neerdokken. Net zoals de bergboeren ook extra geld krijgen. Misschien moet de huidige inkomenssteun van 3,6 eurocent per liter ook beter verdeeld worden. Voor ons bedrijf incasseren we 400.000 euro steun. Dat is toch helemaal belachelijk!
Deel dit topic
Deel ook jouw kennis en inzicht
Hebben de thema's mest , gras , zomer , van bakel , melkveehouderij , duitsland , maaien , koeien , melk , melkpoeder , melkprijs , campina , voer , europa , landbouwbeleid , grondprijzen , melkquotum , carrousel , melkproductie , boerderij , overheid , dieren , stallen , denemarken , melkveehouders , melkveehouder , boer , biogas , spotmarkt , melkveebedrijf , liberalisering , portugal , zuivelmarkt en vlaanderen geen geheimen voor jou? Dan kunnen we jouw kennis en inzicht goed gebruiken! Of je nu actief bijdraagt door foto's, video's, topics of reacties te plaatsen, of je zorgt er middels de stemknoppen voor dat de beste reactie naar boven borrelt.. Jouw kennis en inzicht m.b.t. de melkveehouderij kunnen deze site nét dat beetje beter maken. Maak ook een (gratis) account aan!
Laatste
Reacties
Sociaal gezien?
Wie wil er nu buurman van van bakel zijn?
en rene is wel zijn naam verloren maar praat nog hetzelfde...
Waarom noem je jezelf sinds een paar weken dirk en geen rene meer?????
Gaat het om de kostprijs van van B.?
Gaat het om de macht van van B.?
Melkkoeien houden is meer als alleen economie!
Dat is nogal naïef Arie gedacht en het is ook niet waar, er zit wel degelijk een sturende kracht achter, dat heb ik al eerder proberen uit te leggen. Concurrentie, markteconomie, schaalvergroting, innovatie, daarmee zijn enorme financiële belangen gemoeid.
De Chicago Boys.
Liberalisering is onomkeerbaar en even onvermijdelijk als de zonsondergang. Voor de meeste agrari? is prijsdaling dus ook even onvermijdelijk als de seizoenen, en daarmee is boos worden op liberalisering hetzelfde als boos worden als het regent. Geen treffender uitspraak van een assistent-regenmaker, maar bijzonder wrang voor al diegene die niet de gelegenheid hebben om te schuilen voor de permanente hoosbui als gevolg van de economische klimaatsverandering, terwijl de regenmakers zelf heerlijk droog zitten.
Nee het heeft geen zin om boos te worden, om het feit dat juist door liberalisering, ? vijfde tot een kwart van de wereldbevolking, vooral boeren, het de afgelopen 25 jaar, slechttot v? slechter heeft gekregen. Toch was er aan de top van de Wereldbank, wier voornaamste doelstelling is, de armoede uit te bannen, iemand heel boos.
In 1999 nam, zoals het heet, Chef-econoom Prof. Joseph E. Stiglitz ontslag bij de Wereldbank, officieel om te onderzoeken waarom liberalisering in ontwikkelingslanden zo vaak mislukte. Waarom de soms respectabele economische vooruitgang als sneeuw voor de zon verdween met de bemoeienis in het binnenlandse economisch politieke beleid van arme landen. In werkelijkheid was de professor ontslagen vanwege zijn aanhoudende kritiek op het marktfundamentalisme van de bank bij haar onverbiddelijke liberaliseringeisen voor leningen aan ontwikkelingslanden. Met als gevolg een enorme achteruitgang van de levensstandaard van miljoenen burgers en boeren.
Prof. Stiglitz hekelde o.a. de westerse landbouwsubsidies, maar deze subsidies zijn, zoals wordt gesuggereerd, niet het enige probleem waar deze boeren mee kampen. Door gebrekkige of helemaal geen informatie, ondoorzichtige markten en ineffici?e en corrupte marketingboards, ontvangen veel boeren voor hun producten slechts een fractie van de uiteindelijke prijs.
Liberalisering is niet onvermijdelijk, het financi? zenuwcentrum van Washington en Wall Street heeft zichzelf namelijk ? gebod gesteld: “Gij zult rijk worden”.
Op 11 sept. 1973 maakte een door Pinochet geleide bloedige staatsgreep een einde aan Allendes socialistische bewind. Pinochet werd leider van een junta, die zich ten doel stelde de resultaten van Allendes beleid teniet te doen (1).
”Het recept hiervoor, een extreem liberaal experiment kwam niet van hemzelfmaar van een elitegroep van de Universiteit van Chicago, later bekend als de ”Chicago Boys”,onder leiding van ProfessorMilton Friedman. Zijn experiment hield een heel scala van maatregelen in, kort samengevat:
Liberalisering: verwijder de handelsbarri?s.
Deregulering van kapitaal en valutastromen.
Privatisering: verkoop de overheidsbedrijven aan buitenlandse ondernemingen.
Bezuiniging: kort drastisch op de publieke uitgaven.
Flexibiliseer de arbeidsmarkt, verlaag de lonen en elimineer de vakbonden.
De elitegroep, grotendeels Zuid-Amerikaanse studenten, kreeg dankzij de staatsgreep een heel land om te experimenteren en maakte van Chili een Friedman-laboratorium. Merkwaardig is dat op dit academische niveau kritische studenten spoorloos verdwenen. Aan het eind van Pinochets bewind zakte de Chileense industrie in elkaar en daalde het nationaal product met 19 procent, een ernstige recessie.
De werkloosheid was gestegen van 4.3 % (1973) naar 22 procent in 1983. De lonen gingen tijdens de dictatuur met 40 procent omlaag en het percentage van de bevolking dat onder de armoede leefde steeg van 20 naar 40 procent, het land was geru?erd.
Maar naar Amerikaanse c.q. IMF maatstaven was het experiment gelukt, 85 % van de bedrijven was in Amerikaanse handen. De maatregelen die uiteindelijk Chili,s redding betekenden waren een erfenis van de vermoorde Allende: Nationalisering van de kopermijnen en radicale hervormingen van de landbouw. Met andere woorden, het waren Keynes en Marx die Chili uit het moeras trokken en niet Friedman.
Desondanks werd het experiment van Friedman,een blauwdruk voor de grote verandering, de ”Nieuwe Wereldorde”, die begin jaren tachtigopkwam met de Reagan-Thatcher revolutie en de ”markt”metamorfose van de Siamese drieling: het IMF, de Wereldbank en de WTO, die vrijwel alle landen in een Friedman-wurggreep nam. Keynes zou zich omdraaien in zijn graf als hij wist wat er van zijn geesteskind geworden was. In de periode (1960 tot 1980) van toenemende overheidsbemoeienis en nieuwe sociale voorzieningen, nam het inkomen per hoofd van de bevolking in Latijns –Amerika met 73 procent toe en in Afrika met 34 procent. Sinds het Reagan-Thatcher model is ingevoerd (1980 tot 2000), zijn de inkomens Latijns-Amerika vrijwel niet meer gestegen, minder dan 6 procent,in Afrika zelfs met 23 procent gedaald. In april 2000 bekeek Het IMF de resultaten van de globalisering en concludeerde dat een vijfde van de wereldbevolking de afgelopen 20 jaar er op achteruit is gegaan. Het geeft zelfs toe dat het ” mogelijk een van de grootste economische mislukkingen is van de twintigste eeuw”.
In het september (2001) nummer ’World Economic Outlook’, van het IMF, besluit men met:”Er is geen duidelijk verband tussen kapitalistische liberalisering en economische groei”, enhetvoegt eraan toe: dat het een vergissing zou zijn voor (arme) landen te denken dat deelname aan een kapitalistische wereldmarkt een magischekortetermijnoplossingzou brengen voor hun problemen”.
”Armoede is”, zo schrijftProfessor John Gray, van de London School of Economics, in “Vals Ochtendlicht”, “ niet het gevolg van een gebrek aan handelsvrijheid, maar een gebrek aaneffectief bestuur”.
En Friedman…..die won zelfs nog de Nobelprijs voor economie voor zijn extremistische laisser-faire-theorie?
Tegenwoordig hangt het gros van de regeringsleiders aan zijn lippen, als er ? van het vijfsterrenteam: Bush, Blair, Balkenende, Brinkhorst of Bolkestein zijn mond open doet komt er Friedman uit.
Vandaag de dag kunnen we rustig stellen dat het westen en de meeste ontwikkelingslanden geregeerd worden door het bedrijfsleven, c.q. ”Amerika b.v”.
Voormalig Amerikaans Landbouw minister Jim Hightower deed eens zijn beklag over het veelvuldig lobbyen van corporaties. Na zijn ambtstermijn was dat lobbyen ook verleden tijd. ” Want ze hebben de tussenpersoon weggehaald, Corporaties hoeven niet meer te lobbyen bij de regering, want ze zijn de regering ”. Sinds 2001 is Monsanto’s bestuurslid Ann Venamin minister van landbouw.” (Monsanto is producent van o.a. Roundup en het melkstimulerend hormoon BST).
In de daarop gecre?derat-race is het een ijzeren wet dat er ”winners” en ”losers” zijn, waarbij de ”winners” de ”losers” graag een handje helpen.Een citaat van Intel Corporation President Andy Grove aan zijn grote bewonderaar, de andere grote profeet van de marktideologie, Thomas Friedman: ” Het doel van het nieuwe kapitalisme is om de gewonden te elimineren”. In dit rijtje past ook de opmerking van een voormalig zuiveltopman: ”de melkprijsdaling is goed voor de schaalvergroting”.
Over liberalisering merkte Greg Palast fijntjes op: ”Een niet te negeren studie toont aan dat de originele claim van `succes`, net zo`n claim is als debewering `-dat we de oorlog tegen terrorisme zullen winnen`, - de waarheid daarvan wordt volledig bepaald door de herhaling ervan”.
Maar nu een vraag: wat was ook al weer de reden dat elementaire voorzieningen zoals drinkwater en elektriciteitsbedrijven door de overheid werden gerund? O ja: de overheid heeft in principe geen winstoogmerk.
”EenAmerikaanse Investeringsbank ( een 100 % dochter van het IMF dat op haar beurt weer voor 51 % eigendom is van het Amerikaanse ministerie van Financi?liet al kwijlend haar begerige blikken vallen op al die ineffici?e nutsbedrijven van de overheid. Men hadinmiddels berekend dat de omzet wereldwijd zo.n vier biljoen dollar was (4000 miljard, een kleine 8 procent van het wereld bruto product), het was immers een koud kunstje deze te verveelvoudigen.
Na privatisering eind negentiger jaren wisten energiemaatschappijen zoals Enron, TXU en Reliant in Californi?n Texas doormiddel van ”toevallige storingen”, ”onverklaarbaar” uitvallen van centrales en ” onvoorziene stroomtekorten”hun winsten tot duizelingwekkende hoogte op te voeren, dit uiteraard ten koste van de consument.”
Ook ons kleine Nederland heeftzo zijn eigen mini-Friedman.
In 1999 deed Prof. Kol, hoogleraareconomie aan de Erasmus universiteit een ongemeen felle aanval op het Europese landbouw beleid. In een artikel in Agrarisch Dagblad getiteld: ” Miljarden landbouwsteun weggegooid geld”, noemde hij; ” De landbouw in Europa een hulpbehoevende sector die vier krukken (prijsondersteuning, inkomenssteun, importbescherming en exportsubsidie) nodig heeft om door te gaan en de prijzen kunstmatig hoog houden”. Maar zo voegt Prof Kol, eraan toe: ”deze subsidies hebben ook een sterk negatieve invloed op de wereldmarktprijs”.
De retoriek van ”kunstmatig hoge prijzen”mag je van een marktfetisjist als Prof. Kol verwachtten, maar niet van personen uit de eigen agrarische sector. Deze uitleg verschilt wezenlijk met de belangrijkste uitgangpunten van de EU.
De pijlers ( interventie, importbescherming en exportsubsidie) van het beleid waren niet meer dan een (ongelukkig) uitvloeisel om tot de Europese doelstelling te komen, namelijk een gegarandeerde voedselvoorziening en vergelijkbare inkomens in de landbouw met de rest van de samenleving. De aanname dat we v?de invoering van de superheffing onze producten wel zouden kunnen slijten als we de prijs er van maar op het niveau van de wereldmarkt zouden brengen is even ongeloofwaardig als de hardnekkigheid van de boter en poederbergen van toen, de som van een (technische) ontwikkeling maar vooral van de niet aflatende productie stimulerende maatregelen van de overheid. (Voorlichting, schaalvergroting, WIR etc.)
Inmiddels hebben ook de ”schandalige” landbouwsubsidies hun polariserende werking gedaan. Deze landbouwsubsidies zijn, zoals wordt gesuggereerd, echter niet het enige probleem van boeren in ontwikkelingslanden (2). Gebrekkige of helemaal geen informatie, ondoorzichtige markten en ineffici?e en corrupte marketingboards zorgen ervoor dat boeren voor hun producten slechts een fractie ontvangen van de uiteindelijke prijs. En dit is precies hetzelfde probleem waar ook Europese boeren in toenemende mate last van hebben.
Het globaliseringsproces lijkt veel op een landeigenaar (o.a. de Bushclan) die steekpenningen aanneemt om zijn grond te ”verwaarlozen” (deregulering), waardoor het ”onkruid”(multinationals) de overhand krijgt, wat men vervolgens”natuur” (marktwerking)noemt. Bij de huidige globalisering zijn er immers veel verliezers, maar ook een aantal winnaars. De westerse banken, het Amerikaanse bedrijfsleven en, hoe kan het ook anders, het Amerikaanse ministerie van financi?
Ik zal niet beweren dat we het hier over een complot hebben, maar de Siamese- Drieling de globaliseringsmotor, is een stinkende beerput. Desondanks werkt de PR-machinery uitstekend, Friedman`s sympathisanten c.q. supporters vind je overal, zelfs in agrarische kringen.
”Nade langverwachte wereldcrisis, die de VS hethardst zal treffen, wachthet idee van de mondiale vrijemarkteconomie (en alle leed dat het heeft veroorzaakt) hetzelfde lot als dat van dat anderetwintigste-eeuws experiment van Social Engineering, het Marxistisch socialisme, en zal het alleen nog maar geschiedenis zijn”. John Gray, in ”Vals Ochtendlicht”.
1. Democratie te koop, Greg Palast.
2. Perverse globalisering, Joseph E.Stiglitz.
3. Vals ochtendlicht. De keerzijde van de globalisering. John Gray.
4. Botsende beschavingen. Samuel Huntington.
Heb je het stiekem wel gelezen dan?
Beleidsmakers hebben de neiging om wel eens door te schieten met hun beleid. Een eenvoudig voorbeeld is de uitspraak van een Rabo medewerker voor een verbod op schaalvergroting voor diegene die niet tot de beste 25 procent behoren. Zoiets is een fundamentele aantasting van de vrijheid, maar daar moet hun dan wel op gewezen worden. Ook ? scherpe opmerking kan een belangrijk bijdrage leveren, als daarmee ? of andere hoge piet aan het denken gezet wordt. Daaruit kun je opmaken hoe belangrijk vrijheid van meningsuiting is. Zelfs ? persoon kan iets veranderen, dat begint gewoonlijk met: iemand stelt een vraag, en daarna nog ?, en nog een.
En dan nog even een uitspraak van Martin Luther King: ”Als je nog niets gevonden hebt om voor te sterven, dan ben je nog niet begonnen met leven”.
Om nog terug te komen op de subjectieve meningen: in principe is elke mening subjectief. Een objectieve mening is eigenlijk een contradictie; ieders mening wordt beĂŻnvloed door opvoeding, sociaal milieu, opleiding, levenservaring, elders verworven 'wijsheid' en ga zo nog maar ff door. Zou meneer Stiglitz bijvoorbeeld precies dezelfde mening ventileren als hij nog in dienst was van de Wereldbank? We zullen het nooit weten, maar ik heb toch m'n bedenkingen...
Het ging mij hier om deze zin en niet specifiek over het Nederlandse zuivelbeleid. En daarop reagerend bedoel ik dat het soort samenleving (sociaal, liberaal, of ertussen in) waar men voor kiest, een politieke keuze is. Die natuurlijk meer of minder ver meegaat met de tijdsgeest, al naargelang de heersende wereld politiek, ofwel de stemmingen die overheersen.
De omschakeling naar een vrije markt was niet het resultaat van verandering of evolutie maar van langdurig, kunstmatig herhaalde en systematische politieke inmenging.
Ook het landbouwbeleid in de EU sinds WOII, met haar (desastreuze) beleidsinstrumenten waar productieverhoging en schaalvergroting garant moesten staan voor voldoende goedkoop voedsel, was een bewuste politieke keuze. Maar als je dat niet wilt of kunt zien, het zij zo.
Privatisering: verkoop van overheidsbedrijven aan buitenlandse ondernemingen.
Bezuiniging, drastische korting op de publieke uitgaven.
Flexibilisering van de arbeidsmarkt, verlaging van de lonen en eliminering van de vakbonden. enz.
Ik zou toch dat boek van meneer Stiglitz maar es un keer lezen.
Als je werkelijk wilt weten wat er zich afspeelt moet je dat niet vragen aan de huidige bestuurders, maar aan mensen als Stiglitz, omdat hij bekend staat als iemand die wel te goeder trouw handelde. Hij en zijn opvolger Wolfowitz moesten eruit omdat ze teveel kritiek hadden op het beleid van de bank dat volgens hem teveel gericht was op de handelsbelangen van de Amerikanen. Dat daardoor sommige ontwikkelingslanden ernstige economische schade opliepen was hem een doorn in het oog. Die pijnlijk noodzakelijke maatregelen die jij noemde waren helemaal niet nodig dat komt pas aan de orde als de tijd ervoor rijp is. Een beetje recessie bij ons kan erg vervelend zijn maar het treft in ontwikkelingslanden vooral de armsten en kan voor hen dan 1000 maal ernstiger zijn. Dat het IMF en de Wereldbankbeide dochterondernemingen zijn van het Amerikaanse min. van financiën zegtal genoeg. De Marshallhulp, hoe goed bedoeld ook, was ook niet bepaald zonder voorwaarden.
Waar het hier eigenlijk om ging was deze opmerking van jou.
<<Maar de maatschappij zit nu eenmaal niet anders in elkaar.
Dat was geen constatering van een soort noodlottige wetmatigheid.
Maar gewoon dat de democratie het in Nederland en de EU zo wenst en wil>>.
Daar ben ik het dus pertinent niet mee eens, er wordt wel degelijk gestuurd door financieële instellingen, alleen al die opmerking van die Rabobank medewerker spreekt in mijn ogen boekdelen.
Op de rest van ontkenningen ga ik verder niet in, als je dat boek niet leest zul je het ook niet weten.
O ja, die opmerking over die Rabobank medewerker was goed Sjakie, als het als stimulans bedoeld is, maar die indruk had ik niet bepaald. Zoals je zelf weet, er zullen altijddie 25 procent de beste blijven. Je weet wel waar het mij omgaat. Die wereld politiek is helemaal geen ver van mijn bed show, het raakt ook jouw bedrijf elke dag.
Dat beiden een onderdeel zijn van de VN daarin heb je gelijk, wat wel op te maken was in Ă©Ă©n van de boeken was dat Ă©Ă©n of beide instellingen nauw samenwerkten met een Amerikaanse investeringsmaatschappij dat wel een dochteronderneming van het Amerikaanse min/fin. is. Hoezo geen belangen verstrengeling? En dan zou iemand als Stiglitz een linkse criticus zijn die maar wat roept, kom nou? Alsof alle onderstaande kritiek ongenuanceerd is. Hoe objectief ben jij zelf eigenlijk?
[nl.wikipedia.org]
[nl.wikipedia.org]
maar "schone schijn" dat moet je nu niet min of meer gaan ontkennen.>>
Dit ontken ik ook helemaal niet, ik geef alleen aan dat je met het verhaal van Stiglitz en Palast er een heel ander beeld van krijgt. De herkomst van het IMF en de Wereldbank daar heb ik me mee vergist, ik had eerst even weer moeten spieken zoals jij dat ook doet. Ik heb het in gedachten verwisseld met een feit dat wat betreft de verplicht opgelegdeprivatisering de Wereldbank nauwe connectieshad met een Amerikaanse investeringsbank die wel een dochteronderneming van het Am/min/fin. was. Als je het hebt over de maatschappij dan heb je het natuurlijk niet alleen over Nederland. De genoemde kritiek, te lezen in Wikipedia spreekt voor zich, daar ging het mij om. Als namelijk de regeltjes belangrijker zijn dan de levensstandaard van mensen waar het om gaat dan zijn ze op de verkeerde weg.
<<En hij zal nooit hebben beweerd dat de Wereldbank en het IMF
dochterondernemingen zijn van het Amerikaanse min. van financi?>>
Dat heeft hij ook niet, maar ik meen te hebben gelezen dat de VN in een later stadium het IMF en de Wereldbank hebben overgenomen, maar daar moet je me niet op vastprikken.
”Wolfowitz moest helemaal niet weg wegens zijn kritiek, maar de man is zelf
in opspraak geraakt door minder fraaie praktijken”????
[www.elsevier.nl]
Arie schreef: <<de Wereldbank en het IMF zijn organisaties van de VN
Je valt met je kritiek toch wel heel erg door de mand om het dochterondernemingen zijn van het Amerikaanse min. van financi?te noemen>>.
Greg Palast schreef:
”Een Amerikaanse Investeringsbank ( een 100 % dochter van het IMF dat op haar beurt weer voor 51 % eigendom is van het Amerikaanse ministerie van
Financi?
Bron: Democratie te koop.
De website van deze pitbull-journalist:
[translate.google.com]? hl=nl&sl=en&u=gregpalast.com/&sa=X&oi=translate&resn…
”Een Amerikaanse Investeringsbank ( een 100 % dochter van het IMF dat op haar beurt weer voor 51 % eigendom is van het Amerikaanse ministerie van Financiën) liet al kwijlend haar begerige blikken vallen op al die inefficiënte nutsbedrijven van de overheid. Men had inmiddels berekend dat de omzet wereldwijd zo.n vier biljoen dollar was (4000 miljard, een kleine 8 procent van het wereld bruto product), het was immers een koud kunstje deze te verveelvoudigen.
Na privatisering eind jaren negentig wisten energiemaatschappijen zoals Enron, TXU en Reliant in Californië en Texas doormiddel van ”toevallige storingen”, ”onverklaarbaar” uitvallen van centrales en ” onvoorziene stroomtekorten” hun winsten tot duizelingwekkende hoogte op te voeren, dit uiteraard ten koste van de consument.”
[www.liberales.be]
<li><a href="[poll.dezeserver.nl] enige waarheid is dat de productiekosten uiteindelijk bepaalt welke boeren bij de blijvers behoren.</a></li>
<li><a href="[poll.dezeserver.nl] een cocktail wil brouwen met quota Ă©n vrijhandel, organiseert armoede.</a></li>
<li><a href="[poll.dezeserver.nl] ons bedrijf incasseren we 400.000 euro steun. Dat is toch helemaal belachelijk.</a></li>
</ul>
Tussenstand:
<img src="[poll.dezeserver.nl];
Ook een poll maken? Klik <a href="[poll.dezeserver.nl];
Dus niet het lijntje van de afgelopen 20 jaar doortrekken (quotering) en ook niet zonder quotering? Wat dan wel?
Kolchoz is natuurlijk een idiote uitdrukking, er is geen enkele tendens naar staatszuivelbedrijven.
Overigens wel frappant dat de NMV met de van Bakels wegloopt terwijl zij preciesde tegengestelde visie op de melkveehouderij hebben en en 100% anders zuivelbeleid voorstaan
Maar de NMV kan ik wel meer niet volgen
Denk je nog in termen van voor de oorlog toen alles met de hand ging
Kom nou zeg, denk een beetje nuchter.
Kijk naar de van Bakels met 1150 koeien, ze hebben maar een enkele werknemer (7)
In de tuinbouw is de onwikkeling al veel verder.
Ook ik vind het geen leuke ontwikkeling , maar het gaat wel door
Even de dingen als een rit vol krijgen binnen een bepaald gebied e.d. daar gelaten.
Vooraf onderhandelen over de prijs gebeurt alleen door melkleveranciers-vereningingen, en dan is het nog geen vaste prijs, maar die beweegt mee met de (wisselende) prijs van een coöperatie.
Het is dus beslist geen dagelijkse praktijk en zal het ook niet worden.
Van Bakel en nog een paar geven helemaal geen enkele prijsgarantie of zelfs indicatie, en daar onderhandelt niemand mee, het is 100% in goed vertrouwen meegeven.
Waar van Bakel de NMV mee paaide, dat zijn de arrogante uitspraken van hem vorige herfst, zoals;
"Boeren moeten nu een kostprijsdekkende melkprijs eisen, en anders wegwezen bij die zuivelfabriek."
[www.agd.nl]
Dat van Bakel zoiets vorig jaar zelf helemaal niet waar heeft gemaakt
En dat van Bakel ook nu op geen enkele manier een kostprijsdekkende prijs betaalt zoals door de NMV bedoelt.
Daar hoor ik de NMV helemaal niet over
Groei geeft velen een goed gevoel, een gevoel van " Het gaat uitstekend met mijn bedrijf"
Bovendien zien velen het als een uitdaging.
Schaalgrote kan nogal eens voordelen hebben wat betreft kosten en opbrengsten, maar dat is beslist geen automatisme
Ook stelt een groot bedrijf, wil het goed gerund worden, meer eisen aan het management, en is het zaak datiedere melkveehouder zijn eigen capaciteiten goed inschat voordat het aan een echt groot bedrijf begint
Het blijft uiteraard een eigen keus, al moet soms ineens voor vele jaren een beslissing worden genomen als b.v. het bedrijf/land van de buren te koop komt.
Daarnaast zijn er dingen zoals; werk je graag met personeel werkt of juist niet
Maar een bedrijf, en ook een melkveehouderij, moet wel een bepaalde minimale omvang/omzet hebben om een inkomen te kunnen halen, een omvang die jaarlijks iets hoger wordt
Verzet tegen de doorgaande schaalvergroting is bepaald niet nieuw, 25 jaar geleden hadden boeren het ook al over “Het opjaagsysteem”.
Maar de maatschappij zit nu eenmaal niet anders in elkaar, heb je er te veel hekel aan dan moet je werknemer worden.
Gewoon een maatschappelijke orde waar de meerderheid (hard) voor is.
Daarnaast vergeet jij een héél belangrijk ding
Dat is de techniek.
Maatschappelijk zit het echt niet anders in elkaar dan 50 jaar of langer geleden
Geef eens een keer je EIGEN mening.
Daar is het een véél te lang verhaal voor.
Maar de Nederlandse maatschappij is wat betreft ondernemers klimaat niet wezenlijk anders dan 25 of 50 jaar geleden.
En daar ging het over, en als het niet zo is, toon dat maar eens aan
De schaalvergroting in de melkveehouderij van na de oorlog is juist tot stand gekomen in een sector die binnen de landbouw veruit de meeste marktbescherming heeft gehad
Het is quatsch verhaal om dan met Allende en Pinochet en Friedmanaan te komen, die hebben met het Nederlandse zuivelbeleid nul komma nietste maken gehad
We hebben in Nederland geen uitbuitende elite
Allende, dat was een linkse socialist met communistische neigingen ,
Pinochet was natuurlijk een verwerpelijk dictator, maar daarom is Allende bepaald geen voorbeeld voor me
Je gaat toch ook Fidel Castro niet verheerlijken omdat de dictators voor hem (en in ander Z-Amerikaanse landen)slecht waren?
Je kunt evenzo goed (of veel eigenlijk veel meer terzake) met verhalen over jarenlang waanzinnige hoge zuivelsteun in de EU komen, met boter en poederbergen
En quotering, tot heden ten dage toe.
En toch hebben we de na-oorlogse schaalvergroting gehad van 200.000 bedrijven met melkvee naar 20.000 dus 9 van 10 zij verdwenen
Je verhaal in mijn ogen alleen een kapstokverhaal, omdat je verregaande prijsbescherming wenst en geen ondernemersrisico wenst wat betreft de melkprijs en het inkomen
Dat was geen constatering van een soort noodlottige wetmatigheid.
Maar gewoon dat de democratie het in Nederland en de EU zo wenst en wil.
Een vrije markt gebonden aan vele regels en met toezicht, voorschriften en sociale wetgeving
Internationale verhoudingen en afspraken zijn er altijd al geweest.
Het zou ook vreselijk arrogant zijn om de democratie in eigen land de internationale handel dwingend te laten voorschrijven zonder de buitenlandsehandelspartners.
Voor handel en export heb je nu eenmaal de ander nodig, en de ander heeft jou (als land en EU) nodig.
<<” dwingende voorschriften van boven genoemde instellingen zoals: verwijdering van de handelsbarrières. Deregulering van kapitaal en valutastromen.”<<
Je overdrijft schromelijk
Dat zijn uitkomsten van onderhandelingen, beslist geen eenzijdige dwingende voorschriften zoals jij schrijft
<<” Privatisering: verkoop van overheidsbedrijven aan buitenlandse ondernemingen.
Bezuiniging, drastische korting op de publieke uitgaven.
Flexibilisering van de arbeidsmarkt, verlaging van de lonen en eliminering van de vakbonden. enz.”<<
Hoe kom je aan de onzin?
Zoiets wordt op geen enkele manier door een IMF en de Wereldbank en de WTO aan de Nederlandse overheid voorgeschreven
Daar hebben genoemde instanties ook op geen enkele manier de bevoegdheid voor.
Hooguit zouden ze misschien de Nederlandse Overheid over een paar van zulke dingen een vrijblijvend advies kunnen geven.
Een normaal iemand gaat immers op een concrete weerlegging van zijn beschuldigingen niet naar een boek van Ă©Ă©n of andere hotemetoot verwijzen.
Maar als reactie op een weerlegging van jou stellingen over het IMFeenboekwerk noemen, dat is geen antwoord
In dit geval monitaire
Maar in de verste verte niet in die zin zoals jij voorstelde
Zorg dat je eerst zicht krijgt op het doen en laten
En lees niet eerst de kritiek zondert dat te weten
Zie
[www.minfin.nl]
Dan kun je lezendat aanbevelingen van het IMF niet bindend zijn
Alleen bij lening zijn er bindende voorwaarden.
Op zich een zeer goede zaak om de doelstelling te halen, t.w. een land finanancieel gezond te maken.
Het zijn immers leningen met een doelen geen giften
En dat landen die het laten afweten niets meer krijgen is een goed iets, zo'n land is b.v. Zimbabme
Kritiek die jij leest, dat is niet dat het IMF de wereldeconomie voorwaarden stelt
En helemaal niet dat landen zoals Nederland voorwaarden krijgen, want die krijgen ze niet
Maar dan gaat het over ontwikkelingslanden en of je die zulke harde (en voor de bevolking soms erg pijnlijke) voorwaarden moet stellen
In feite een heel andere discussie, en het heeft niets te maken met de Nederlandse economie zoals jij anderen wilt doen geloven
Je snapt het niet en je weet het niet.
Harry probeer eerst eens zakelijk op een rij te krijgen wie en wat het IMF en de Wereldbank is en wie daar echt de macht hebben voordat je zulke feitelijke 100% controleerbare onzin neerzet.
En leef niet door met een waanidee van linkse critici die maar wat roepen
De Wereldbank en het IMF zijn gespecialiseerde organisatie van de Verenigde Naties
Je valt met je kritiek toch wel heel erg door de mand om het dochterondernemingen zijn van het Amerikaanse min. van financiën te noemen
Voor het geval je Engels mocht kunnen hier een site van het IMF
[www.imf.org]
Maar ook zonder dat kun je wel dede stemverhoudingen binnen het IMF en de financiele bijdrage (contributie) per land zien
Die zijn gebaseert op het relatieve economische gewicht van een land en het"Wie betaalt die bepaald" plus het een bassisstemmen dat voor ieder land gelijk is .
Maar niet helemaal aangepast, zo lees ik op de site van Min van Fin. dat Nederland nu eigenlijk een stemrecht van 2,88% zou moeten hebben terwijl het 2,38 is,
Nederland levert 1 van de 24 bewindvoerders
De VS hebben 17,1% van het stemrecht
De meeste besluiten kunnen met 15% van de stemmen geblokkeerd worden
Enfin lees zelf maar verder
En ga niet vertellen dat de Nederlandse overheid hier leugens en propaganda neerzet over de feitelijke dingen, dan ben je echt ongeveer paranoĂŻde
[www.minfin.nl]
Voor de rest lijkt het me goed nu een punt achter deze discussie te zetten.
Hopelijk is het je nu duidelijk dat het IMF en de Wereldbank geen Amerikaanse instanties zijn die Nederland verplichte globalisering opleggen
En helemaal Nederland geen flexibilisering van de arbeidsmarkt, loonmatiging en wat je nog meer bij elkaar geraapt had
Daar ging immers de discussie over
En niet of genoemde instanties foutloos handelen
Linkse critici, daarbedoelde ik geen dhr. Stiglitz mee, maar meer de SP en Groenlinks achtige figuren, die willen gewoon een andere maatschappij
Die Stiglitz was overigens geen president van de Wereldbank maar vice-president
En hij zal nooit hebben beweerd dat de Wereldbank en het IMF dochterondernemingen zijn van het Amerikaanse min. van financi?Wolfowitz moest helemaal niet weg wegens zijn kritiek, maar de man is zelf in opspraak geraakt door minder fraaie praktijken
[www.nu.nl]
En wil je wat achtergrond over kritiek op IMF en Wereldbank dan lijkt dit een een aardig verhaal van overigens al weer enige tijd terug
[www.viceversaonline.nl]
Maar het is wel verstandig omdat het IMF probeert te zorgen voor monetaire samenwerking en stabiliteit met daarnaast een vinger aan de pols van het bewaken van economische groei, wisselkoerssysteem en werkgelegenheid via jaarlijkste consultaties en rapporten
Daarnaasttijdelijke financiële hulp aan landen om tekorten op de betalingsbalans te corrigeren. Zo hebben de betrokken landen de nodige tijd om binnenlandse maatregelen uit te voeren.
Alleen als een land (veel ) geld van het IMF betrekt (leent) stelt het IMF voorwaarden om de economie weer gezond te krijgen.
Maar als alles in orde is heeft het IMF geen enkele mogelijkheid om een land dwingende maatregelen voor te schrijven.
Nederland heeftniets van het IMF nodig en dus geeft het IMF alleen een rapport over Nederland af wat het parlement kan bespreken.
Maar dwingende voorschriften voor Nederland zoals jij sugereerd, dat is onzinnig
Het IMF is alleen , zoals gezegd, dwingend voor debiteuren, en dat omdat het geen geld naar een bodemloze put wil brengen, maar als doelstelling heeft om landen met fin.moeilijkheden weer op de been te helpen
Een bank stelt aan een onderneming voorwaarden voor creditverschaffing, het IMF aan een land.
De doelstelling van het IMF is om met die tijdelijke finaciele hulp landen uit het financiele slop te halen
Daar zullen ze wel niet foutloos in zijn, maar het IMF doet vreselijk goed en nuttig werk.
Hier het laatste IMF rapport over Nederland
[www.z24.nl]
hier verder iets over het IMF
[nl.wikipedia.org]