DNB-president Klaas Knot: Inflatie blijft volksvijand nummer één
Bronnen
iexprofs.nl
Deel dit topic
Deel ook jouw kennis en inzicht
Hebben de thema's bank , inflatie en klaas geen geheimen voor jou? Dan kunnen we jouw kennis en inzicht goed gebruiken! Of je nu actief bijdraagt door foto's, video's, topics of reacties te plaatsen, of je zorgt er middels de stemknoppen voor dat de beste reactie naar boven borrelt.. Jouw kennis en inzicht m.b.t. de melkveehouderij kunnen deze site nét dat beetje beter maken. Maak ook een (gratis) account aan!
Reacties
Ik heb me altijd verbaasd over de dubieuze rol die DNB in het pensioen dossier heeft gespeeld.
Ik neem u daarvoor even terug naar 2008.
Er vielen banken om en het ging overal slecht met de beleggingen, dus ook met die van de pensioenfondsen.
DNB greep als toezichthouder in en legde de fondsen een dwingend herstelplan van 5 (nu 10) jaar op.
Dat betekent dat de pensioenfondsen moesten beleggen volgens DNB richtlijnen.
Dit was noodzakelijk en deed pijn, maar de bedoeling ervan was dat na 5 jaar de dekkingsgraden weer hersteld zouden zijn. Dat houdt het woord 'herstel' immers in.
Op zich is dat een prima systeem.
Het is belangrijk om te weten dat DNB een 'onafhankelijke' centrale bank is. DNB is in Europees verband mede verantwoordelijk voor de stabiliteit (waarde) van de euro, onafhankelijk van de Nederlandse politiek. Dat doet de Europese Centrale Bank (ECB), door de rente te sturen. Klaas Knot zit in de Raad van Bestuur van de ECB en beslist mee over die rente. DNB weet dus exact wat de rente (ook in de toekomst) gaat doen.
Omdat de ECB-maatregelen mede bepalen hoe de beurs en koersen zich ontwikkelen, weet DNB ook, welke beleggingen (in de toekomst) gunstig zijn. Deze rol en voorkennis sloot dus naadloos aan bij het toezicht houden met herstelplannen voor de fondsen. Als de financiële situatie toch anders zou uitpakken, heeft DNB een zelfs mogelijkheid via de ECB om deze verandering te herstellen.
Kortom, DNB wist dus allang dat de rente ging dalen en daardoor de aandelen gingen stijgen en de obligaties hun waarde zouden verliezen.
Top, zou je zeggen. Dat is dus een win/win situatie voor de pensioenfondsen.
Wat gebeurde er na 2008 met de pensioenfondsen echter?
De dekkingsgraden van de fondsen herstelden zich niet maar zakten nog verder weg. De plannen werden ook niet bijgestuurd door DNB waardoor herstel alsnog zou optreden.
Sterker, de pensioenfondsen werden gedwongen meer in waardeloze obligaties te beleggen en voortaan werd de dekkingsgraad van de pensioenen op basis van obligaties berekend.
Waarvan DNB wist dat deze maatregelen het onmogelijk zouden maken voor de fondsen om er bovenop te komen.
Intussen stegen de aandelen en het vermogen van de fondsen naar grote hoogte, maar dit mocht niet worden meegeteld.
Nu zult u denken dat er wel koppen bij DNB gingen rollen. Als ik het toezicht en beheer heb van ruim 2000 miljard en ik bak er niets van, wordt me dat immers niet in dank afgenomen.
Fout.
In 2012 werd de Wet Financieel Toezicht Artikel 1:25d veranderd en door de Kamer aangenomen.
Een van de veranderingen hield letterlijk in : De Nederlandsche Bank, de leden van haar directie en raad van commissarissen en haar werknemers zijn niet aansprakelijk voor schade veroorzaakt door een handelen of nalaten in de uitoefening van een op grond van een wettelijk voorschrift opgedragen taak of verleende bevoegdheid (…)
DNB had dus als toezichthouder niets meer te vrezen. En werd daar niet op aangesproken.
OK, zult u denken, maar dan gaat DNB zijn toezicht en beheer in de toekomst misschien verbeteren.
Fout.
In plaats van te kijken wat DNB verkeerd had gedaan werd er een commissie Goudswaard en Frijns (en later Witteveen) aangesteld om te bezien wat er mankeerde aan de pensioenfondsen.
En deze commissies hebben nooit moeite gedaan om het herstel weer in gang te zetten. Want de dekkingsgraden bleven gestaag zakken. Nee, ze kregen de opdracht om het hele stelsel te veranderen in de richting die het kabinet wenselijk achtte.
Intussen stegen de aandelen en het vermogen van de fondsen naar grote hoogte, maar dit mocht niet worden meegeteld.
Maar er werd geen enkele moeite of poging gedaan om deze enorme vermogenswinst van de fondsen te betrekken in het herstelplan.
We zien we Klaas Knot daarna alleen nog acteren als trekpop van Rutte. Hij is niet langer bezig met zijn primaire taak, financiële zaken (en dus de plicht jegens de pensioendeelnemers waarin hij heeft gefaald). Maar bemoeit zich vooral met maatschappelijke aangelegenheden. DNB is nu hoofdzakelijk bezig met inclusiviteit, diversiteit, gender, slavernij en meer van dat soort zaken.
We hebben kunnen zien waar dit toe heeft geleid en de WTP werd op de rails gezet. En......jawel u raadt het al, met DNB als toezichthouder.
Nu zou je kunnen denken dat DNB, met voorkennis over de euro uit Frankfurt daar dus heel actief mee is.
Fout.
In plaats van DNB wordt er een commissie parameters bedacht.
In 2019 onder leiding van Jeroen Dijsselbloem. Die bracht vervolgens een rapport uit dat naadloos aansloot bij de WTP.
Het kan niet anders of DNB moet hebben geweten dat de rente weer ging stijgen. Zij stuurt deze rente namelijk mede aan.
Helaas steeg de rente wat eerder dan verwacht en was dat rapport na 2 jaar al weer waardeloos geworden.
Toen werd er dus (niet DNB) maar opnieuw een commissie parameters ingesteld die een rapport gaat opstellen dat met de huidige rente naadloos aansluit op de WTP.
Intussen wordt er, vooruitlopend op de WTP, gestrooid met het vermogen van pensioenfondsen. Vermogen dat door miljoenen deelnemers is opgebouwd als buffer voor economisch slechte tijden.
De deelnemers krijgen indexatie van een paar honderd miljoen en tegelijkertijd worden honderden miljarden van het vermogen afgeroomd door overheid, financiële instellingen en pensioen maffia. Kijk maar naar het afgelopen verlies van 212 miljard aan rentederivaten. Dat verdwijnt nu in de zakken van banken.
Bizar, als u bedenkt dat DNB notabene deze rente zelf instelt.
De ‘buffer’ kan door iedereen naar believen worden geplukt. Dat is ook logisch want straks is er niemand meer verantwoordelijk voor de hoogte van het pensioen behalve de deelnemer.
Nu was deze ‘buffer’ er natuurlijk al de hele tijd, vanaf 2009 ging het vermogen van de pensioenfondsen weer gestaag omhoog.
Met de ECB ‘voorkennis’ van DNB, wist deze centrale bank natuurlijk allang dat de rentedaling slechts van tijdelijke duur zou zijn. Dat is ook logisch, economie kent tijden van hoog- en laagconjunctuur.
Ik vertel u ook geen nieuws dat banken als geen ander kunnen goochelen met hun balansen. En natuurlijk altijd binnen de wettelijke bepalingen. DNB voorop.
Het was voor DNB dus eenvoudig geweest om de pensioenfondsen de afgelopen 15 jaar wat meer ‘lucht’ te geven (precies wat er wel gebeurde met de banken) door vermogens aanwas door aandelen te betrekken in de balansen en dekkingsgraden. Een ‘buffer’ wil namelijk zeggen dat dit wordt aangewend in slechte tijden en niet wordt opgepot voor misbruik en roof.
Nu zitten, na 15 jaar de meeste pensioenfondsen nog steeds in hun opgelegde herstelperiode. Die inmiddels weer is verlengd naar 12 jaar in plaats van opgelost.
Er zijn sinds 2008 ca. 2 miljoen mensen in Nederland overleden. Deze miljoenen mensen hebben samen het gigantische pensioen vermogen opgebouwd. Door hun ‘buffer’ niet aan te wenden toen dat nodig was, zijn velen daarvan zijn opzettelijk in armoede gestorven. Die buffer is straks voor altijd is verdwenen in de zakken van anderen. Met volledige medewerking van toezichthouder en verantwoordelijke Klaas Knot en DNB.
De zekerheid dat alle pensioendeelnemers voor tientallen jaren, zelfs zonder premie te betalen, van hun volledige pensioen kunnen genieten zonder het vermogen aan te tasten, wordt ingeruild voor een belofte op een 'kans' dat als alles meezit en je op het juiste moment geboren bent, iets meer aan uitkering zult krijgen.
Of helemaal niets, natuurlijk. Want het vermogen is straks verdwenen, in ieder geval uit beeld voor de pensioenen.
Ik kan maar één ding concluderen.
De afgelopen 15 jaar pensioen ellende, jaarlijks dreigen met kortingen en niet indexeren is een doelbewust en opzettelijk plan geweest om ons pensioenvermogen afhandig te maken.
Zonder dat diegenen die premie betaalden, er ook maar iets over te zeggen hadden.
In privaatrechtelijk opzicht wordt dat fraude en diefstal, een misdrijf genoemd.
Daar hebben alle coalitie partijen sinds 2008 zich schuldig aan gemaakt.