Landbouwakkoord komt in kritieke fase!

Landbouwakkoord komt in kritieke fase!
 
Op vrijdag 17 februari is er weer een Landbouwakkoord-overleg geweest. Daarbij waren twee NMV-bestuurders aanwezig. De door de minister aangestelde ‘voorzitter’ van het Landbouwakkoord (Wouter de Jong) was ook aanwezig om met ons over de voortgang in het algemeen te spreken. NMV heeft daar in de richting van Wouter de Jong een hard en scherp betoog gehouden, dat wij het gevoel hebben dat we aan de Landbouwtafel moeten gaan praten over toenomstscenario’s 2040,terwijl tegelijkertijd minister Van der Wal en sommige provincies doordenderen met ‘afbraak’ en boeren de wacht aanzeggen. Begin vorige week gebeurde dat in Zuid-Holland met boeren nabij de Nieuwkoopse Plassen. NMV heeft gesteld dat aan dat soort praktijken een eind moet komen. Die boodschap kwam zichtbaar over en werd zeer breed gesteund door nagenoeg de gehele melkveehouderij-overlegtafel.

Er is een soort rapportage vastgesteld van de eerste fase. Daar staan best wat goede dingen in, maar het raakt niet echt de kern van het conflict. Daarom zou de hiervoor genoemde ‘boodschap’ ook worden toegevoegd aan de rapportage. De door de boerenbelangenbehartigers opgestelde grond-analyse, van waar de stapels aan Haagse plannen toe leiden (250.000 ha areaal-verlies en 35% vermindering binnenlandse melkproductie, dus saneren staal en aluminium van heel wat fabrieken en einde internationale positie van Nederland als zuivelland) is met een aantal aangescherpte vragen richting de hoofdtafel en Adema gegaan. Binnen 14 dagen komt hier een reactie op. Als Adema zegt ‘het is zoals het is, van zo’n krimpscenario moet je inderdaad uitgaan,’ is het naar onze verwachting ‘einde’ Landbouwakkoord-proces.
Er heerst bij de boerenpartijen veel en breed ongenoegen dat we de echte problemen (denk aan afschaffing derogatie en de gevolgen voor het boereninkomen) niet bespreken, maar wel de verre toekomst bespiegelen. Er is een initiatief nodig - net als dat we dat bij de ‘grondanalyse’ als 8 boerenpartijen hebben gedaan - om het thema ‘grondgebruik, bemesting en grondgebondenheid’ bij de kop te pakken. Als men ons wil laten praten over ‘transitiepaden 2040’, het zij zo, dan pakken we als 8 boerenpartijen de urgente zaken (gevolgen derogatie-beschikking kunnen draconisch zijn) zelf op. Gekkigheden die nu uit Haagse ambtelijke pennen vloeien op dit thema (zoals dat je je overtollige mest binnen een straal van 20 km moet afzetten) moeten we zo snel mogelijk ‘kalt stellen’ door zélf als boerenpartijen de leiding te nemen.

Kort samengevat is de inzet van NMV en het gesloten boerenfront tot nu toe:
- Alle agrarische grond met bestemming ‘agrarisch’ moet die bestemming volledig houden (met uitzondering voor wonen, bedrijven en infrastructuur, maar dat is van alle tijden).
- We moeten toe naar een systeem waarmee nieuwe en grotere bemestingsruimte ontstaat: voor gebieden waar de kwaliteit grond- en oppervlaktewater in orde is voor wat betreft nutriënten afkomstig uit de landbouw en/of waar met meet-systematiek op bedrijfsniveau wordt aangetoond dat de kwaliteit van oppervlaktewater en grondwater ter plekke in orde is voor wat betreft nutriënten uit de landbouw en de uitspoeling uit de landbouw binnen de normen is.

Je zou kunnen zeggen: als er voldoende grond blijft (zeer van belang voor de vele blijvers en opvolgers) en de mogelijkheden voor grondGEBRUIK zijn in orde (dus ook ten aanzien van de mestplaatsingsruimte) dan hebben we vermoedelijk een gezonde sector om ook de opgaven die op ons afkomen te tackelen: klimaat, water, enz.

Twee dingen zijn duidelijk:
1. De boerenpartijen blijven nog steeds.
2. Het is ontzettend belangrijk om als boerenpartijen het initiatief te hebben en je niet braaf in de fuik van het Landbouwakkoord te laten lokken.

De NMV vaart scherp aan de wind, maar doet dat samen met andere boerenpartijen. Het gaat er bij de melkveehouderij-tafel vaak hard aan toe, maar dat is ook volstrekt logisch: ‘ze’ pakken onze grond af, onze plaatsingsruimte voor mest, jagen ons daardoor op kosten, hebben het vizier gericht op onze dieren en complete bedrijven. Er is heel veel om voor te knokken. Onze tactiek is: in eenheid de boel op cruciale punten op scherp zetten, kijken of Den Haag wil bewegen. Zo ja, dan kan er onderhandeld worden. Maar zo ver zijn we nog niet. Zo nee, dan is het einde oefening. Als we op dossiers ‘grond’ én ‘grondgebruik, grondgebondenheid en mest’ geen wezenlijke zaken binnen kunnen halen, dan weten we wat ons te doen staat: als 8 boerenpartijen gezamenlijk aankondigen dat het geen zin meer heeft. Is het kabinet (Rutte zal er dan wel aan te pas komen) daar doof voor dan weten wij waar de uitgang is. Echter, zolang we met onze 8 collega-boerenbelangenbehartigers in de melkveehouderij de overtuiging hebben dat er iets wezenlijks voor de melkveehouders te bereiken is aan de overlegtafel, dan knokken we daar door. Maar het is geen bezigheidstherapie: er moet wat te halen zijn en anders is het over en uit.
Een akkoord is niet in zicht, grote hobbels op de weg er naar toe worden zichtbaarder. Mocht het tot een akkoord komen, voor NMV geldt dat er alleen maar een handtekening komt als de problematiek voor de PAS-melders, niet-melders en interimmers is opgelost.

Wij blijven u informeren.