Melkveebedrijf verkoopt alle schapen na wolvenaanval

Is niet leuk , ik zou het ook doen.

Ook wel weer jammer voor de mensen op de fiets die hier altijd in grote getale stoppen bij de wei om de springende lammetjes te zien in de lente ....

K*tland. Hoe meer dood en verderf, hoe beter lijkt het wel. Idioten!!

Het verhaal van vrouw van een schapen boer hier uit de buurt

Vandaag kwam mijn vriend binnen in huis. Moe, gespannen en verdrietig. Aanval nummer 7 is helaas voor ons een feit. De afgelopen maanden hebben in het teken gestaan van o.a inlezen, laten informeren en aanschaffen en plaatsen van wolfwerende hekwerken..
Daarnaast werden er gesprekken gevoerd met o.a de provincie, gemeente, tweede kamerleden, politieke partijen en wolvendeskundige.
Mijn vriend bleef aanval na aanval positief, hoopvol en opzoek gaan naar oplossingen. En toch zag ik vandaag, na de zevende aanval de radeloosheid toeslaan.
Het niet weten hoe dit verder moet.. het.. dit wil ik onze dieren niet meer aandoen.. het.. hoe moet dit straks na de lammer-periode? Kunnen de lammetjes dan nog wel in de wei? Of is het beter als we alle schapen maar verkopen?
Ik probeerde nog ideeën aan te dragen omdat ik weet dat de schapen, zijn passie zijn.. hij ervan geniet om tussen de schapen te lopen, het liefst samen met onze kleine man van 2 jaar. Die zijn handen gevuld heeft met stukjes brood voor “Bea”, één van onze lieve knuffel schapen.
De angst om ‘s morgens verscheurde schapen in het weiland of misschien wel verscheurde lammetjes in de af-lammerstal aan te treffen is te groot.
Het ‘s morgens opstaan met een knoop in zijn maag.. en het ‘s avonds voor het slapen gaan, de laatste ronde doen met lood in zijn schoenen.. of beter gezegd klompen.. Wat doet dat met een mens?
Een mens met gevoel, liefde en passie voor zijn schapen, mijn vriend, de vader van mijn zoon. Ik hoop zo dat hij de moed weer vind om door te gaan met zijn passie.
Dus ik vraag.. aan de politiek, aan Den Haag, aan Brussel.. om gehoor te geven aan alle noodkreten van bezorgde burgers..
Hoe gaan we ervoor zorgen dat de wolf beheersbaar in Nederland kan leven?
Zonder verscheurde schapen… of misschien wel veulens, kalveren of zelfs kinderen?