Opinie: ‘Verdere krimp veestapel brengt Nederland in kramp’
Opinie door Helma Lodders, Laurens Hoedemaker en Linda Verriet
Tijdens de kabinetsformatie staat een forse krimp van de Nederlandse veestapel nadrukkelijk op de agenda. Wij denken dat dit niet verstandig is. Een grote krimp van de veestapel leidt tot problemen voor verduurzaming, is schadelijk voor de leefbaarheid in de buitengebieden en beperkt de keuzevrijheid van de consument.
Allereerst de verduurzaming. Wij zijn ons – net als Den Haag – bewust van de urgentie om in te spelen op klimaatverandering. Nederland is een gidsland op het gebied van duurzame veehouderij en een duurzame vleessector. Denk aan hoe we omgaan met mest, de inzet van emissievrije stallen en de dierenwelzijnswetten. Vele innovaties en regels die hier worden ontwikkeld, worden opgevolgd in het buitenland of omgezet in EU-regelgeving.
In alle lagen van de vleesketen wordt vermindering van de milieudruk gerealiseerd. De CO2-voetafdruk van het Nederlandse vlees behoort tot de kleinste ter wereld. We stellen wereldwijd de norm als duurzame vleesketen.
Als de veestapel drastisch wordt gereduceerd, storten ketens in. Dat kost Nederland miljarden euro’s en honderdduizenden banen. Het is bovendien een schijnoplossing als het om verduurzaming gaat. Zo zijn de varkensplaatsen die de laatste jaren in ons land werden opgeheven in Spanje weer opgebouwd. Dat leidde tot goedkope productie die niet voldoet aan de Nederlandse normen, want de veehouderij is in het buitenland veel minder efficiënt.
Ten tweede is het inkrimpen van de veestapel schadelijk voor het welzijn van miljoenen mensen buiten de Randstad. Op het platteland is al jaren een stille kaalslag gaande. Voorzieningen zoals scholen, bibliotheken en openbaar verdwijnen, jonge gezinnen trekken er weg, de bevolking veroudert en vereenzaamt. Een verdere krimp van de veehouderij verergert deze sociale armoede.
Ten derde wordt de consument benadeeld. Van de Nederlanders eet 95 procent minimaal vier keer per week vlees. Dat is een bewuste keuze: het is lekker en het past binnen een gezond voedingspatroon. Als de Nederlandse consument meer vlees uit het buitenland gaat eten, gaat dat ten koste van voedselveiligheid en innovatie. We worden voor onze voedselvoorziening afhankelijk van andere landen, landen waarvan we niet afhankelijk willen zijn. Kijk hoe het ons nu vergaat in de energiecrisis. Vandaar onze oproep aan de politiek: gun de Nederlander gewoon goed vlees van dichtbij.
Als vleesketen doen we er alles aan om te voldoen aan de verwachtingen van de consument en we zien de noodzaak om verder te verduurzamen. Daarover voeren wij graag een dialoog op basis van feiten en gezond boerenverstand.
De vee- en vleessector vraagt niet om een groei van de veestapel, maar wel om oer-Hollandse nuchterheid in het beleid: vanuit de realiteit, op basis van een open houding en met oog voor alle belangen. Als vleessector gaan we voor duurzame oplossingen die beter zijn voor iedereen. Een verdere krimp van de veestapel zou leiden tot een kramp voor heel Nederland.
Helma Lodders (Vee & Logistiek Nederland), Laurens Hoedemaker (Centrale Organisatie voor de Vleessector), Linda Verriet (Producenten Organisatie Varkenshouderij)
Bron
Deel dit topic
Deel ook jouw kennis en inzicht
Hebben de thema's klimaatverandering , voedselveiligheid en boerenverstand geen geheimen voor jou? Dan kunnen we jouw kennis en inzicht goed gebruiken! Of je nu actief bijdraagt door foto's, video's, topics of reacties te plaatsen, of je zorgt er middels de stemknoppen voor dat de beste reactie naar boven borrelt.. Jouw kennis en inzicht m.b.t. de melkveehouderij kunnen deze site nét dat beetje beter maken. Maak ook een (gratis) account aan!
Reacties
Vlees consumptie zorgt tot waarde maken van restproducten.
Echter wordt gesuggereerd dat er veel diervoeder ook direct door de mens genuttigd kan worden.
Dit is op zich waar en dat maar 30 % werkelijk voedsel voor de mens wordt.
Ze zien daarbij mest als een afvalproduct.
Mest daarentegen kun je ook zien als het waardevolste product van een dier.
Zonder mest verschraald immers alles en gaat het bodemleven met daarmee ook het weidevogel gebeuren naar de Filistijnen. Het wordt een Sahara.
Kortom: Vleesconsumptie kent altijd evenwicht in de kringloop.