Twee vliegen in een klap: rijenfrezen en maiszaaien in één

Dat van die breekbouten is niet zo gek, als je zo al een trekker van een 200pk dood krijgt..mis wel de loopwielen aan de frees, du erg ongelijke zaaibed diepte.
Voor de moeilijk bewerkbare grond wel goed systeem denk ik

Als ik zo mais moet telen hield ik het lekker bij gras.

Als je wel snijmais wilt voeren en
royaal in je (natte) bunders zit en je kunt deze niet voor andere teelten verhuren dan zijn er weinig alternatieven.

Hier legt prikker Hans van Leeuwen alles nog eens uit:

Werkt mooi Hans, ik neem aan dat je dit wat bij Henk Pol uit Uffelte hebt gezien, die was hier 10-15 jr geleden al uitgebreid mee aan het experimenteren.
Die opbrengsten vind ik echter wel heel hoog, ik ben nu al jaren wat aan 't opmeten, wegen e.d., o.a. voor de bex, maar ik haal nooit gemiddeld 16,5 ton ds mais van m'n land en ook nooit 4 sneden gras van 3500 kg ds maar dat zal wel aan dat oude spreekwoord liggen; buurmans gras......

Als dat gras wat korter was ging misschien ook wat makkelijker?

Hans is altijd weer in voor iets nieuws,als het nergens meer wil lukken vind hij altijd weer een oplossing.

Goede vinding Hans !!
Dit is mogelijk de oplossing voor maisteelt op veen en klei op veengrond.

heb je na de oogst dan weer zomaar volledig grasland het volgend jaar?
Of moet je de rijen dan nog inzaaien met graszaad als je weer gras wilt telen?

groet vanje oudmelker uit Friesland.

Deze week een artikel in de Stentor over: preciesie teelt in de landbouw.

Volgens mij een loonwerker uit de omgeving Heino, een giertank met rijenbemester. Hierbij deponeerde men 50 % van de gift aan drijfmest onder de zaairij en aan beide kanten van de zaairij ieders 25 % van de mest.
Men bemeste via de gps ( 2 cm nauwkeurig ) en daarna ging men met de pootmachine over dezelfde plek om de mais te zaaien. Dit deed men in 2 werkgangen, dit omdat het bemesten langer duurde dan het poten. Zo kon men het werk beter organiseren.

verschraling landbouwgrond[/url

Leuk je weer te horen APH, grasland wordt net voor of net na fresen/zaaien met een lichte dosering roundup doodgespoten.
Na de maisoogst is bijna niets meer van de zode over; draagkracht wel omdat maar heel weinig van de teeltlaag is losgemaakt (strookjes zijn 10 cm.)
Dus er kan opnieuw gras worden ingezaait, zonder grondbewerking vooraf( goedkoop grasland vernieuwing).
Vorig jaar 2 proefvelden (Breukelen en Linschoten) zijn zonder problemen geoogst.
Deze vorm van maisteeld is beslist niet duurder dan gangbaar; je pakt wel even een ruime 1ste snede gras mee!!
Ook de opbrengst van de mais doet niet onder (Proefboerderij Zegveld oogste in 2009 ruim 20 ton ds.+ 3 ton ds. gras)

pronken met andermans verenhans?

nee Henk, wij doen niks anders dan jouw systeem door ontwikkelen!

Nou wat een vinding zeg....

Het idee is al een aantal jaren oud en er wordt dus ook al een aantal jaren mee gewerkt. Meerdere partijen hebben al machines hiervoor ontwikkeld.

[www.louisbolk.org]

Is ook geen vinding J.R.Jalvingh, gaat om de combinatie: Eerst wordt er plaats-specifiek bemest met de Evers gps bemester in onbewerkte grond.
Daarna wordt met de strokenfrees en zaaimachine de maïs gezaait. Dus minimale grondbewerking (behoud van draagkracht).
In grasland (wat wordt omgezet naar maïs) wordt eerst bemest met de aangepaste zodenbemester van Veenhuis en daarna met de strokenfrees en zaaimachine de maïs gezaait! In beiden systemen is geen kunstmest (maïsmap etc.) meer nodig.
Mest wordt hier zo veel mogelijk aangevoerd met sleepslangen (elke loonwerker heeft hier 1 of meerdere sleepslangmachine's)
Voor boeren die niet weten wat de beperkingen van veen en of klei op veengronden inhoud misschien moeilijk te bevatten!

Nee hans, ik ben Henk niet en J.R.Jalvingh mooie folder van Lois Bolk, maar er is een nieuwe machine ontwikkeld, helaas kan ik de foto niet plaatsen, als het goed is,is hij nou aan het mais zaaien.

Hierbij de foto van AGH.

Hier komt de mais al boven en we hebben nog een week april te gaan.

Linschoten - Als vliegen op de stroop, zo stuiven de toeschouwers op de vers getrokken sleuven af om te zien hoe diep de mest geïnjecteerd is met een aangepaste zodenbemester. „De AID moet maar niet langskomen’’, lacht een veehouder. De mest ligt niet meteen goed ondergewerkt vanwege problemen met de afstelling.

Bij een eerdere test met de achtrijige strokenfrees braken de bouten af door de weerstand van de onbewerkte grond. De ruim zestig aanwezige boeren en loonwerkers bekijken kritisch hoe het nu verloopt. „Met deze capaciteit duurt het werk drie keer zo lang’’, meent een loonwerker.

Weinig tijd

Het vermogen van de trekkers bleek inderdaad te klein, erkent loonwerker en bedenker Hans van Leeuwen na afloop. „De drie machines waren kort tevoren afgeleverd. Tijd om proef te draaien was er niet’’, verklaart de Linschotenaar. Ook bestaan de testpercelen uit zware kleigrond, waardoor het werk anders uitpakte.

Toch zijn de organisatoren best tevreden. „Je moet voor lief nemen dat er iets fout kan gaan. Bovendien leer je daar weer van.’’ De meeste problemen konden ze ter plekke verhelpen, zoals het vervangen van montagebouten door breekbouten in de rijenfrees.

De demonstratie liet zien dat de praktijk weerbarstiger is dan de theorie. Het idee is goed doordacht: de achtrijige frees maakt het mogelijk snijmaïs te telen op slappe veenbodem zonder het land vooraf te ploegen. Door de zoden te handhaven, wordt de grond tijdens de oogst niet zo snel kapot gereden.

Als de machine optimaal werkt, is het mogelijk in twee werkgangen mest te injecteren en maïs te zaaien op niet geploegd bouwland en grasland. Boeren zijn erg nieuwsgierig naar het systeem. Dit biedt wellicht meer mogelijkheden voor de maïsteelt in het Westen met het oog op het dreigend maïsverbod op veen.

Overvol

Ondanks de kinderziektes brengt Van Leeuwen samen met Loonbedrijf Stigter uit Snelrewaard de nieuwe methode al volop in de praktijk. „We zitten overvol. Dit voorjaar zaaien we bij vijftig boeren in totaal 100 hectare maïs in. We doen nu het bouwland en in mei schakelen we over op de graslandpercelen.’’

Volgende week ontvangt Van Leeuwen een tweede rijenfrees, zodat hij meer hectares kan zaaien. Uit de praktijkbijeenkomst van dinsdag concludeerde de loonwerker dat het trekkervermogen omhoog moet van 150 naar 200 pk. Bovendien is een GPS-systeem een must om het zaad precies bij de mest te planten.

Wageningen UR Livestock Research zet dit jaar nog enkele nieuwe proefvelden op met vroege maïsrassen om het rijenfreessysteem te testen, onder meer in Zegveld, Breukelen en Noord-Holland.De demonstratie maïs zaaien met de rijenfrees in Linschoten trok dinsdag veel bekijks.

Bron:[www.nieuweoogst.nu]

Waarom zou het eigenlijk een must zijn om de mais met een gps-systeem precies bij de mest te plaatsen. Als je toch gewoon van te voren met een zodebemester een 50 m3 mest injecteerd met een schijfafstand van pakweg 20 cm en een sleufbreedte van 5 cm, dan ligt het maiszaadje toch nooit verder dan maximaal 8 cm van de mest af.

Bij een gedeelte van de mest(30%),de rest van de mest ligt verder weg.Bij gps mesten/zaaien ligt het zaadje tussen 30 m3 (?) mest,bij volvelds bemesten in de buurt van 15 m3 mest

Beste Brabo: Helemaal met u eens dat bemesten met G.P.S. ''erg krampachtig'' wordt. Ik wil er nog aan toevoegen, landbouwgrond is geen steenwol maar bevat een in de loop der jaren/eeuwen een enorme bodemvoorraad nutriënten. De jaarlijkse bemesting is ''slechts''een (vrij beperkte)aanvulling.

Neem bijvoorbeeld een redelijk humeuze bodem met 4 % organische stof: Deze bevat in de bovenste 20 centimeter (à 4%) 120.000 kg organische stof waarvan het stikstofgehalte 5% is. In de bouwvoor is dus al 6.000 kg stikstof voorradig.
De aanvulling met 50 m3 drijfmest à 4% ( 200 kg N) is 'een schijntje'.

Wim,

Maar als je dat "schijntje" niet toevoegt dan zul je dat direct in de opbrengst terug zien.De mest waar de wortels niet bij kunnen zal direct niet verloren zijn maar het is duidelijk dat we effectiever moeten omgaan met mest.

Beste Co Scholten: Mee eens, en ironisch genoeg hebben we bij de teelt van mais zo ongeveer wel de optimumgrens bereikt.
Met de huidige bemestingsnormen op mais wordt vaak al een evenwichtsbemesting toegepast.

Bij 15 ton d.s.-opbrengst is de gewasonttrekking 216 kg N, 83 kg P2O5 en 270 kg K2O.

Met 40 ton rundveedrijfmest wordt gegeven : 180 kg N, 76 kg P2O5 en 225 kg K2O.
Kunstmest 150 kg MaisMAP + 100 kg K-40:30 kg N, 30 kg P2O5 en40 kg K2O.

Juist Wim daar zit nou de "bottelnek". In jouw berekening geef je te veel fosfaat!!!!!!!!
Met 45-50 m3 rundveedrijfmest is alles precies voldoende:
189- 210 kg N, 76,5-85 P2O5, 245-275 K2O.
Dus zonder kunstmest voldoende elementen voor een goede opbrengst.
Het "story verhaal" over Borium moet je met een korreltje zout nemen; is heel eenvoudig en goedkoop op te lossen d.m.v. het toevoegen van Borium aan de
spuitcocktail bij het onkruid spuiten.

of 37m3 met 200 kg 15-5-15 als rijenbemesting

Kom je organische stof tekort, ga jedoor de jaren heen op in leveren.
Groen bemester en niet meer ploegen blijft je bodemleven beter intact.
Mest in grond op deze manier dus geen emissie. Op grasland meer emissie(verlies).
Strooi die kunsmest maar op je grasland

Ook jij denkt al ver vooruit dirks; Louis Bolk Instituut zit op de zelfde golflengte.
De tijd dat we maïs gaan telen met minimale grondbewerking en geen kunstmest gebruik is aanstaande.
Investeren in je bodem(leven) gaat meer opleveren.
Jarenlang is er met grof geweld de maïs van het land gehaald; en met grof geweld moet er weer een zaaibed worden gemaakt.De kreukelzone (bouwvoor) wordt alsmaar mishandeld. De tijd dat je met veel mest je gemaakte fouten kon weg poetsen is al lang verleden.

Wat een wijze reacties ineens....

Weer een iets ander concept: [www.boerderij.nl]