Een oplossing voor het stikstof probleem kan zijn brongerichte maatregelen, met name technische oplossingen. De Wet stikstofreductie en natuurherstel (Wsn) ziet dit als de oplossing om ruimte te creeren voor vrijstelling bouw, oplossing PAS knelgevallen en natuurherstel.
Maar diverse uitspraken (rechtbank Groningen en NB) trekken de juridische houdbaarheid van technische maatregelen in twijfel. Dit komt doordat Nederland een andere interpretatie heeft over uitleg van artikel 6 van de Habitiat richtlijn dan Brussel. Daardoor ligt de vergunningverlening wederom stil.
Belangenpartijen, die lnv ondersteunt hebben met de Wsn, blijven de technische maatregelen als de oplossing zien. Zij negeren de juridische padstelling. Het bedrijfsleven is bereid astronomische bedragen te investeren in ruil voor onze stikstof. Wij kunnen deze stikstof vrijmaken met technische maatregelen. Vervolgens kan de MOB deze maatregelen met succes aanvechten. Zo dragen de belangenpartijen bij aan een enorme veereductie en uitverkoop van de veehouderij.
Het stikstofprobleem is er omdat tot op de dag van vandaag geen wetenschappelijk antwoord is op een juridische vraagstelling.
Dus LTO, NAJK, SER en Lely, BETER TEN HALVE GEKEERD DAN TEN HELE GEDWAALD.
(nu ben ik de laatste tijd weinig actief hier, dit ivm afspraken van de webmaster met zuivelmensen, die mij het werk probeerde onmogelijk te maken. Vanaf nu ga ik hier weer een actievere rol spelen, ik hoop met steun van jullie allen)
Deel ook jouw kennis en inzicht
De melkveehouderij staat bol van de ontwikkelingen. Elke dag worden er tientallen nieuwsberichten besproken en kennis gedeeld. Of je nu actief bijdraagt door foto's, video's, topics of reacties te plaatsen, of je zorgt er middels de stemknoppen voor dat de beste reactie naar boven borrelt.. Jouw kennis en inzicht m.b.t. de melkveehouderij kunnen deze site nét dat beetje beter maken. Maak ook een (gratis) account aan!
Laatste
Reacties
Basis is nog steeds niet verder onderzocht, dus wankel (10.1016/j.envpol.2014.08.029):
Field observations and experimental data of effects of nitrogen (N) deposition on plant species diversity have been used to derive empirical critical N loads for various ecosystems. The great advantage of such an approach is the inclusion of field evidence, but there are also restrictions, such as the absence of explicit criteria regarding significant effects on the vegetation, and the impossibility to predict future impacts when N deposition changes. Model approaches can account for this. In this paper, we review the possibilities of static and dynamic multispecies models in combination with dynamic soil-vegetation models to (1) predict plant species composition as a function of atmospheric N deposition and (2) calculate critical N loads in relation to a prescribed protection level of the species composition. The similarities between the models are presented, but also several important differences, including the use of different indicators for N and acidity and the prediction of individual plant species vs. plant communities. A summary of the strengths and weaknesses of the various models, including their validation status, is given. Furthermore, examples are given of critical load calculations with the model chains and their comparison with empirical critical N loads. We show that linked biogeochemistry-biodiversity models for N have potential for applications to support European policy to reduce N input, but the definition of damage thresholds for terrestrial biodiversity represents a major challenge. There is also a clear need for further testing and validation of the models against long-term monitoring or long-term experimental data sets and against large-scale survey data. This requires a focused data collection in Europe, combing vegetation descriptions with variables affecting the species diversity, such as soil acidity, nutrient status and water availability. Finally, there is a need for adaptation and upscaling of the models beyond the regions for which dose-response relationships have been parameterized, to make them generally applicable.
Het vergt echter tijd en moed om dit uit te rafelen en vervolgens in (deel)stukken te laten toetsen. In de tussentijd tuigen de ambtenaren/juristen wel een nieuw fantasieverhaal op (Wsn) om een tijdje onder de pannen te zijn.
Zoals de MOB laat zien kun je veel bereiken en alles op slot gaan gooien als kleine partij, wees wel voorbereid dat je dan niet de zwarte piet krijgt toebedeeld (of accepteer het). Er zijn gewoon te weinig mensen met de kennsi en het totaal plaatje (incl juridisch) die deze spagetti hoop kunnen ontwarren en doorgronden. Daardoor duurt de ellende al zolang.
Blijven strijden!
Dat is investeren op drijfzand waarbij je de veehouderij is de waagschaal zet.
Dit is nogal wat
Welke zuivelmensen betreft het?
Wat was de manier waarop het werk onmogelijk gemaakt werd?
Welke reden hebben die zgn zuivelmensen om dat te doen?
Het klinkt meer als zuivelmonsters
Veehouderij in Midden en West Nederland zal de komende 10 jaar decimeren.
Per 800 woningen circa 5 melkveebedrijven Maxime Verhagen wil naar 100.000 woningen per jaar grotendeels in West en Midden Nederland dat is 625 melkveebedrijven per jaar .
Zuivelondernemingen die hun melk uit midden en west Nederland halen krijgen een leverantie vraagstuk. En er komt veel nauur bij in midden en west Nederland en dus weer meer stikstofgevoelige gebieden die het opruimingsvliegwiel gaan versnellen
Huizen kunnen stikstofloos worden gebouwd,en de huizen zelf zijn energie neutraal .Er wordt in steden ook veel ingebouwd,gaat geen boer voor weg.
Vind het van Jan Cees pure stemming makerij...
De beschikbare ruimte ( stikstof en hectares) is in handen van de landbouwsector. Als de bevolkingsgroei op deze manier doorzet gaat de landbouw verdwijnen in grote gebieden van Nederland en blijft waarschijnlijk alleen in Noord Holland, het noorden, de polders en Zeeland over. Overigens is de druk ook daar aan het toenemen. Wij gaan en kunnen dat niet stoppen. Wat overblijft is strijden voor een eerlijke manier van meten en het afstaan van grond en rechten voor een goede prijs zodat de stoppende boer een goed pensioen overhoudt en een ieder die wil doorgaan goed uitgekocht wordt om elders weer een bedrijf te kunnen opstarten. Met macht en tegenmacht ( mooie term tegenwoordig) staan we niet sterk. Om onze huid duur te verkopen is aansluiting bij Stichting Stikstofclaim volgens mij een prima optie.
Probleem zit hem in het destijds aangewezen gebied en de ruimte die de aanwijzing geeft voor extra stikstofgevoelige habitats die nog "gevonden" worden.
Kortom de hele boel moet op de schop en dat lukt niet met lobbyen.
De enige die momenteel de politiek laten bewegen zijn de mob en urgenda via de juridische weg, afdwingen. Je vraagt jezelf af waarom er voor woningen gebouwd na 1994 geen nb vergunning nodig is en verwijst dan naar de MOB om dit op te pakken, waarom geen SSC?