Forum
Prikkebord

Minister Schouten komt met hilarisch antwoord op Kamervragen over kritische depositiewaarden

�Minister Schouten begrijpt niets van de kritische depositiewaarden stikstof. Dat blijkt uit de antwoorden die zij op 13 april heeft gegeven op Kamervragen van de PVV, naar aanleiding van ons artikel.” Dit concludeert onderzoeker Jaap Hanekamp na het lezen van de antwoorden die de minister gaf. Samen met statisticus Matt Briggs publiceerde Hanekamp een eerste voorlopige analyse over hun onderzoek naar de onzekerheden in de kritische depositiewaarden stikstof.

Bron

Minister Schouten komt met hilarisch antwoord op Kamervragen over kritische depositiewaarden
stichtingagrifacts.nl

Deel dit topic

Nieuwsgrazer
3jr geleden

Reacties

Vdejong 3jr geleden

Is er iets dat schouten wel begrijpt?

klant 3jr geleden

@Vdejong hebben haar ambtenaren haar niet goed ingefluisterd zeker.

arie.j 3jr geleden

Als nou ook de vraag en het antwoord ergens te zien was, dan zou ik er misschien ook wat van begrijpen.
Maar zo niet.
Overigens zullen technische vragen altijd wel doorgesluisd worden naar ambtenaren die er verstand van horen te hebben.
En volgt een antwoord dat voor verantwoording van de minister is, maar opgesteld door een ambtenaar.

Huppel 3jr geleden

@arie.j rijksoverheid.nl/regering/bewindspersonen/…

1
Bent u bekend met het bericht 'Ook het KDW-model rammelt'?

Antwoord
Ja.

2
Klopt het dat het model voor de berekening van de Kritische Depositiewaarden
berust op 19 metingen en 90 fictieve metingen?

Antwoord
Nee. Het bedoelde bericht is gebaseerd op een recent artikel van Matt Briggs en
Jaap Hanekamp1. In dat artikel wordt kritiek geuit op een in 2014 verschenen
artikel van Banin e.a. over het kwantificeren van onzekerheden bij kritische
depositiewaarden2. Het artikel van Banin e.a. ligt echter niet ten grondslag aan de
in Europa en in Nederland gebruikte kritische depositiewaarden (en evenmin aan
de daarbij gebruikte methoden om onzekerheden mee te bepalen). Dat blijkt uit
het feit dat de Europese resultaten in 2011 zijn gepubliceerd en de Nederlandse in
2012, dus ruim voor de analyse van Banin e.a.