65 % eigen eiwit sector doel ipv bedrijfsdoel.
De melkveehouderij committeert zich aan grondgebondenheid. Niet via mest, maar via voer. De veelbesproken eis van 65% eigen eiwit speelt daarin een rol. Maar die wordt niet per bedrijf opgelegd.meer boerderij.nl/Rundveehouderij/Nieuws/…
Deel dit topic
Deze site mist jouw kennis en inzicht
De melkveehouderij staat bol van de ontwikkelingen. Elke dag worden er tientallen nieuwsberichten besproken en kennis gedeeld. Of je nu actief bijdraagt door foto's, video's, topics of reacties te plaatsen, of je zorgt er middels de stemknoppen voor dat de beste reactie naar boven borrelt.. Jouw kennis en inzicht m.b.t. de melkveehouderij kunnen deze site nét dat beetje beter maken. Maak ook een (gratis) account aan!
Laatste |
Reacties
NZO die terug komt op eerdere afspraken.
65 % eiwitgrens is nu geen individueel doel meer, wel een sector doel
Jarenlang heeft NZO samen met LTO gewerkt via de duurzame zuivel keten aan een duurzame zuivel, nu niet meer?
NZO, altijd geholpen door LTO aan een meerderheid in Zuivelnl, die nu ineens de kringlopen niet meer wil sluiten , het stikstof probleem niet meer wil oplossen en zelfs het eigendom ter discussie stelt.
Een rommeltje. Geen wonder dat niemand geen perspectief ziet. Als de doelpalen maar blijven bewegen over het veld wordt het nooit een keer scoren.
Nou NMV, laat eens zien of je een rechte rug hebt.
Wat doet het pijn bij Rfc en lto dat politiek er niet in wil trappen
Uit het archief getrokken.
We zien de laatste jaren al dat het een probleem is voor de pp lijn
Daarom laten ze achteraf het percentage zakken
Dhr Moonen heeft de goede naam van zijn organisatie verpast
Maar als NZO en LTO zich een doel laten opdringen, zeggen dat ze er aan committeren, het promoot en stuurt en dan na 2.5 jaar de doelpalen weer over het veld versleept en dan ook nog een grote heers en verdeelshow opstarten door te zeggen dat de ene boer maar wat meer inspanningen moet leveren om de ander te helpen zijn doelen te laten halen, is het gewoon lachwekkend.
Wie is de melkveehouderij??
Ikke niet
Ikke zegt:65%
Zijn er meer liefhebbers van dat standpunt?
(klik om te vergroten)
Melkveehouders denken een groen voetje te halen door hun soyasoap
Zullen we eerst de intensieve varkensboeren de bek omdraaien en daarna de intensieve melkveehouders!
Dan blijven we lekker over met de grondgebonden melkveehouders en gaan we gouden tijden tegemoet
Dit zal wel zoân beetje de gedachte zijn van grote Frans
Op de grune Woche heeft hij er heel wat woorden aan vuil gemaakt.
(klik om te vergroten)
LTO belangenbehartiger van de boeren, ZLTO en de NZO (belangenbehartiger van de zuivelverwerking) zijn druk bezig met het inlichten van de achterban over het bindend advies grondgebondenheid. In de praktijk blijken nog weinig melkveehouders doorgerekend te hebben wat het voor hun bedrijf kan betekenen. Degene die dat wel gedaan hebben blijken lang niet altijd 65% van de eiwitbehoefte voor de veestapel van eigen grond te halen.
Zand een uitdaging
Een voorbeeld hierin is Jos Verstraten, voorzitter van de ZLTO, die aangeeft dat hij zelf 32% van de eiwitbehoefte van eigen land weet te halen. Hij is dan ook een melkveehouder die boert op de zandgrond. Een van de locaties waar het een uitdaging gaat worden om de 65% eiwit te behalen.
Mogelijkheden die genoemd worden om toch dit doel te kunnen halen zijn veldbonen en wie weet de teelt van sojabonen, wat een stip op de horizon inhoudt. Nog een middel om het doel te halen, mits 50% van het eiwit van eigen grond komt, is grond van de buurman inzetten. Dit onder het buurtcontract, dit mag echter alleen grond zijn van actieve landbouwers. Waarmee grond van gepensioneerde boeren en burgers afvalt en dat betekent voor een andere groep dat het doel een uitdaging wordt.
Korting melkgeld?
De grootste uitdaging ontstaat echter voor de intensieve veehouder. "Daar moeten we handen en voeten aan gaan geven", aldus Verstraten. Hij noemt ook nog het tijdspad. Daar moet nog naar gekeken gaan worden. Om de intensieve bedrijven de goede kant op te sturen wordt door ZLTO een korting op het melkgeld genoemd. Dit gebeurt dan via de leveringsvoorwaarden voor melk.
Navraag bij de NZO leert echter dat het nog te vroeg is om daar wat over te zeggen. Er wordt eerst naar de tussenstappen gekeken om het advies uit te kunnen voeren. Hoe de verder uitrol van de plannen er uit gaat zien is ook nog onbekend.
Ondertussen hebben biologische melkveehouders al aangegeven niet blij te zijn met de definitie. Vooral omdat ze geen kunstmest inzetten en daardoor niet kunnen voldoen aan de eiwiteis. De Nederlandse Melkveehouders Vakbond (NMV) moet het nog gaan doorrekenen, maar is wel blij met de stip op de horizon.
Een paar jaar terug kwam er een rapport van de commissie Grondgebondenheid. Een commissie die o.a. door NZO (lees Friesland Campina) in het leven werd geroepen. Uiteindelijk kwam deze commissie met het âbindendâ advies dat ieder melkveebedrijf in 2025 65% van haar eiwitbehoefte van eigen land gewonnen moest worden. Een doorrekening wat dit financieel zou betekenen voor de leden melkveehouders bleef achterwege. Ook de gevolgen voor natuur en klimaat kwamen in dit rapport nauwelijks aan de orde.
Op verzoek van een groep bezorgde melkveehouders heeft ZLTO de gevolgen van voorgesteld beleid WEL doorgerekend. Wilt u het rapport van ZLTO over de gevolgen van 65% eiwit lezen, zie bijlage. De impact van voorgesteld beleid bleek, zo tonen berekeningen aan, dramatisch te zijn. Inkomstendervingen op jaarbasis van tienduizenden euroâs! En dit berekend alles op pachtbasis en niet op koop. Anders blijf je al helemaal nergens meer.
Natuurlijk had de commissie Grondgebondenheid deze berekeningen zelf moeten maken. Daar ze dit verzuimd hebben zegt veel over de kwaliteit van het rapport Grondgebondenheid, en over haar commissie. Immers de claim leggen âwerken naar een concurrerende melkveehouderijâ, en deze claim vervolgens niet met cijfers onderbouwen??âŠâŠtja, komt niet erg professioneel over.
Geschrokken van o.a. het rapport van ZLTO hebben NZO en LTO bestuurders doen besluiten om er geen individuele opgave aan te verbinden maar een sectorale. Dus zo âbindendâ was het advies van de commissie Grondgebondenheid toch ook weer niet.
Niet alleen op het thema âconcurrerende melkveehouderijâ slaat de commissie Grondgebondenheid de plank behoorlijk mis. Ook op het thema natuur/duurzaamheid. Uit alle gegevens blijkt namelijk dat het voeren van (te) veel gras ten koste gaat van een veel grotere uitstoot van o.a. methaan en ammoniak dan wanneer het rantsoen bestaat uit een mengsel van gras en mais. Kortom de ecologische footprint wordt bij het voeren van enkel gras/ kuilvoer behoorlijk groter. Ook hier besteed het rapport van ZLTO aandacht aan.
Wetenschappers als professor Rudy Rabbinge (lid commissie Remkes) , Dr. Martin Scholten (voormalig voorzitter WUR) en professor Aaltje Dijkhuizen zeggen eveneens iets soortgelijks.
65% eiwit van eigen land staat haaks op de klimaatdoelstellingen die in Parijs 2015 zijn afgesproken. Een intensivering van de melkveehouderij geeft immers meer ruimte voor echte natuur. Niet de velden met de monoculturen Engels raaigras, maar ruimte voor bossen, vennen en heide.
Veehouders met de laagste footprint worden door onze eigen coöperatie niet beloond maar gestraft. En het risico is levensgroot dat FrieslandCampina middels herverdeling ven melkgeld de individuele bedrijven meer en meer richting 65% eiwit âstuurtâ. Dan zijn niet alleen boereninkomens maar ook het klimaat slachtoffer van dit beleid.
En dat is iets wat mij misschien nog wel het meeste stoort; dat FrieslandCampina de klimaatverandering zo weinig serieus neemt.