Af en toe een keer relativerend terugkijken is nooit verkeerd:
Weblog TINEKE DE VRIES,
Afgelopen week werd ik getriggerd door 2 artikelen. Niet eens heel baanbrekend of schokkend.
De eerste was de column van Alex Datema in Veldpost. “LTO Nederland moet in gesprek met de leden en een heldere keuze maken: Gaan we voor belangenbehartiging op basis van de achteruitkijkspiegel of gaan we voor de toekomst?”. Gemakkelijke keuze lijkt mij, als het inderdaad zo simpel was. De grootste uitdaging voor onze nieuwe LTO-voorzitter wordt om de leden te verbinden, aldus Datema. Ook helemaal mee eens: We zoeken een verbinder met een groot netwerk en ook nog eens een slimme onderhandelaar. Probleem opgelost.
Het tweede artikel was een redactioneel commentaar in ons regionale dagblad over grondwater-onttrekking door boeren rondom natuurgebieden. Geschreven door een journalist waar ik altijd veel waardering voor heb. Feitelijk was er niks mis met het artikel maar de toonzetting voelde niet goed richting onze sector. Dit was ik niet gewend van de betreffende journalist. Wat doe je dan als betrokken bestuurder? De keuze is beperkt: op social media los gaan, ingezonden stuk schrijven, of op de bestuurdersapp flink je hart luchten en weer door.
Meer: ltonoord.nl/provincie/regio-noord/…
Deel ook jouw kennis en inzicht
De melkveehouderij staat bol van de ontwikkelingen. Elke dag worden er tientallen nieuwsberichten besproken en kennis gedeeld. Of je nu actief bijdraagt door foto's, video's, topics of reacties te plaatsen, of je zorgt er middels de stemknoppen voor dat de beste reactie naar boven borrelt.. Jouw kennis en inzicht m.b.t. de melkveehouderij kunnen deze site nét dat beetje beter maken. Maak ook een (gratis) account aan!
Reacties
bron: ltonoord.nl/provincie/regio-noord/…
Snap wel dat ze de rest van hun leven een diep gapend litteken hebben
Er zou toch maar iemand commentaar hebben op wat je doet...
Ik vind de laatste jaren de journalistiek geen hoog niveau heeft met wat ze publiceren.
Het is heel vaak niet de waarheid vertellen en schrijven wat het beste verkoopt.
En dan gaat het mis.
De melkveehouderij heeft niet voor niets een melkprijs van de jaren tachtig.
Dat komt puur om dat men geen kritische vragen stellen,
Alleen bij een goede prijs kun je kwaliteit leveren, en goede kwaliteit blijven leveren.
Altijd maar voor de laagste prijs gaan, dat is een dood lopende weg.
En dat is bij de journalistiek ook zo.