Ik voel me monddood gemaakt

Hieronder een ingezonden brief van Henny Verhoeven in het Brabants Dagblad:

Geachte commissaris van de Koning, beste meneer Van de Donk,

Ik maak me zorgen over het provinciebestuur waar u de leiding over heeft. Op vrijdag 1 juni stapte de PVV-fractie op (nou ja, ze verlieten de zaal) tijdens de Statenvergadering. Ze kregen, voor de zoveelste keer, geen antwoord op inhoudelijke vragen.

Het antwoord had gegeven moeten worden door Johan van den Hout. Die ochtend was ik er getuige van dat in het landbouwoverleg ook geen inhoudelijke reactie op vragen werd gegeven. Hagar Roijackers van GroenLinks had een aantal zeer terechte vragen ingediend over de uitwerking van het Brabantse stikstofbeleid. Ik was daar ook benieuwd naar. Ik had net zo goed thuis kunnen blijven; de antwoorden bleven uit. Hoe het er mee staat? Gaat het volgens plan? Heeft het überhaupt effect? We weten het niet.

Weglopen
Op maandag 4 juni was ik bij de klimaattop in Breda. Ik begon daar te vertellen over CO2 opslag in de landbouw, over de CO2 kringloop in de melkveehouderij. Uw gedeputeerde begon met zijn ogen te draaien en liep weg. Ik weet niet hoe vaak de heer Van den Hout nog weg wil gaan lopen als ik spreek, maar hij heeft dit nu al aardig wat keren gedaan. Zo liep hij ook weg toen we inspraken vorig jaar tijdens het stikstofdebat.

En ook mevrouw Spierings blijkt totaal niet geluisterd te hebben naar de insprekers. Toen ik haar tijdens een debat wees op het feit dat wij vanwege het stikstofbeleid een innovatief vogeldak hebben laten schieten, had zij daar nog nooit van gehoord. Ik heb dit echter al minstens twee keer ingebracht tijdens de inspreekmomenten waar zij bij zat.

Ik maak me zorgen, meneer Van de Donk, want we zijn hier continu aan het beslissen over boeren, zonder dat we met ze praten. We nodigen ze af en toe uit maar luisteren niet. En vragen over het beleid worden niet beantwoord. Het onderdeel landbouw op de klimaattop werd afgehandeld door waterschapsmensen, door Staatsbosbeheer en de Brabantse Milieufederatie. Er waren drie boeren aanwezig maar als zij wat zeiden, was het van 'dat is niet zo maar daar gaan we het nu niet over hebben'. Ik voel me monddood gemaakt, meneer Van de Donk. Door uw mensen.

U heeft eerder bemiddeld in een conflict tussen de voorzitter van ZLTO en de heer Van den Hout. U weet natuurlijk ook wel dat dit niet zomaar over miscommunicatie ging tussen twee mensen. Het gaat erom dat de voorzitter van ZLTO boer is en boeren vertegenwoordigt. En daarmee is hij van het verkeerde 'ras'. Zo is het vort, meneer Van de Donk, wij worden gediscrimineerd in Brabant.

Ik maak me zorgen, meneer Van de Donk, want we gaan verzanden in juridische procedures, omdat het democratisch stelsel in Brabant niet meer werkt. Omdat u ook niet ingrijpt en mensen dwingt om in ieder geval elkaar aan te horen en om vragen inhoudelijk te beantwoorden.

Henny Verhoeven is boerin te Keldonk.